Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Σου μιλάω...

Σε εσένα μιλάω... Που με έπαιρνες αγκαλιά και με έσφιγκες δυνατά για να μη σου φύγω!

Σε εσένα μιλάω που μου έστελνες που και που μηνύματα πως σου λείπω...

Σε εσένα μιλάω που σου είπα ότι είμαι φορέας και με αγκάλιασες.

Σε εσένα μιλάω που μου έκανες έρωτα και με κοίταζες μέσα στα μάτια.

Σε εσένα μιλάω που μία μέρα ξαφνικά ξέχασες τα πάντα και αποφάσισες να εξαφανιστείς από τη ζωή μου...

Σε εσένα μιλάω που το βραδυ που πέφταμε για ύπνο με έσφιγκες στην αγκαλιά σου σαν να ήμουν το αγαπημένο σου αρκουδάκι.

Σε εσένα μιλάω που σου εξομολογήθηκα το πόσο πολύ είμαι ερωτευμένος μαζί σου...

Σε εσένα μιλάω που σου είπα ότι με έβγαλες μέσα από το σκοτάδι που ζούσα...

Σε εσένα μιλάω που είμασταν με τους φίλους σου και περίμενα ένα κοιταγμα σου για να χαμογελάσω...

Σε εσένα μιλάω που πηγαίναμε βόλτες και μου κράταγες σφικτά το χέρι!

Σε εσένα μιλάω που μου είχες πει ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου!

Σε εσένα μιλάω που πλέον δεν μου απαντάς σε κανένα μήνυμα.

Σε εσένα μιλάω που με έκανες να κοιτάω το κινητό μου ανα πέντε λεπτά, μήπως μου έστειλες έστω ένα μήνυμα!

Σε εσένα μιλάω που κατέστρεψες μία απλή μέρα ότι πιο αγνό είχα μέσα μου.

Σε εσένα μιλάω που έφυγες από τη ζωή μου χωρίς ένα λόγο.

Σε εσένα μιλάω...

Δε με ακούς... Δεν άκουσες ποτέ τη καρδιά μου πως χτυπούσε δυνατά κάθε φορά που ήμουν στην αγκαλιά σου. 

Δεν άκουσες ποτέ όσα σου έλεγα, γιατί αν είχες ακούσει έστω τα μισά θα' σουν εδώ τώρα.

Μακάρι να μπορούσες να με ανοίξεις στα δύο και να έβλεπες με τα ίδια σου τα μάτια πόσο πολύ πονάω που δεν είσαι εδώ!

Με έκανες να πιστέψω σε εσένα, σε όλα όσα μου έλεγες ότι νοιώθεις για΄μενα. Με έκανες να νοίωσω γεμάτος και ξαφνικά μου τα παίρνεις όλα πίσω...

Εύχομαι ο λόγος που το κανες αυτό να άξιζε... 

Να σαι πάντα καλά....

Δεν υπάρχουν σχόλια: