Σε μία λάθος εποχή.

Ψάχνω να βρω το όνειρο της χαμένης ευτυχίας... Την αγάπη και την αλήθεια μέσα από όλο αυτό το ψεύτικο προσωεπείο της κοινωνίας μας.

Σε κάποιους ακούγεται μελαγχολικό, απαισιόδοξο και καταθλιπτικό! Είναι όμως κάτι αληθινό που νοιώθω εγώ. Έτσι όπως το ζώ εγώ.

Ο κόσμος των τρελών είναι δυσνόητος σε αυτή τη κοινωνία γιατί οτιδήποτε αληθινό και αυθεντικό το θεωρούμε τρελλό. Ακόμη και μέσα στο κόσμο των τρελλών υπάρχει μία δόση αλήθεια που τους κάνει ευτυχισμένους, χαρούμενους, πλήρεις.

Εμάς τι μας κάνει πραγματικά πλήρεις που θεωρούμε τους εαυτούς μας διαφορετικούς; ξέρουμε να αγαπάμε, να συμπονάμε, να δίνουμε πράγματα, να μοιραζόμαστε καταστάσεις, να κοιτάμε τους συνομιλητές μας στα μάτια κάθε φορά που τους μιλάμε, να πιάνουμε το χέρι του συντρόφου μας και να νοιώθουμε πλήρεις;

Κοιτάω τον ουρανό και θα θελα να ήμουν ένας άγγελος που θα κανε τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Ίσως όμως και τότε να μουν δυστυχισμένος γιατί δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι... Μόνο μάζα.

Μία μάζα που τσαλαπατάει με μεγάλη ευχαρίστιση κάθε αληθινό συναίσθημα που ξεπροβάλλει σαν το μπουμπούκι του κάκτου μέσα στην έρημο.

Δε ξέρω τι είναι αγάπη, δε ξέρω τι σημαίνει έρωτας, κάνω απλές εικασίες. Δε το χω ζήσει και για αυτό αναρωτιέμαι πως είναι να σε αγαπάνε. Πως είναι να σε αγκαλιάζουν κάτω από το φώς του φεγγαριού και να κάνεις όνειρα που ελπίζεις να μοιραστείς με αυτόν που σε έχει αγκαλιά.

Φοβάμαι να κοιτάξω τους ανθρώπους στο πρόσωπο γιατί πίσω από τα αγγελικά τους πρόσωπα κρύβονται δαίμονες που το μόνο που θέλουν είναι να καταστρέψουν κάθε ίχνος συναισθήματος.

Τι σημαίνει να αγαπάς; τι να αγαπιέσαι; τι είναι ο έρωτας;

Μπορείς να πιάσεις το χέρι μου και να πετάξουμε μακρυά;

Περιμένω ανυπόμονα πλέον εσένα που θα με κάνεις να γελάω, να σε κοιτάω στα μάτια και να βλέπω αντι για το πρόσωπο σου, τη ψυχή σου. Κάθε τι που λαχταράς να στο προσφέρω χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα, γιατί ένα κοιταγμά σου αληθινό θα ναι αρκετό για να μου δώσει δύναμη να προχωρήσω. 

Να με φιλάς πεταχτά στο στόμα και να με γεμίζεις με δύναμη για να μπορώ να βαστίξω όλη αυτή την ζήλια και την κακία που κυριαρχεί γύρω μου.

Εσένα που φαντάζομαι κάθε βράδυ δίπλα μου να πάρεις σάρκα και οστά και αντί να κοιτάς μόνο το σώμα μου, να κοιτάς τα μάτια μου. Όσες φορές επέλεξα την αγάπη πήρα μίσος και όσες φορές επάλεξα το μίσος, αγάπη.

Μία αγάπη που καταρρέεί σαν τις στάχτες ενός ξύλου. Μπορείς εύκολα να παίξεις με τη στάχτη ακόμη και αν λερωθείς αλλά τη πλάθεις και όπως θές, ανεξάρτητα αν μετά θα φυσίξεις και θα σκορπίσεις αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια τρυγύρω.

Ίσως έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή, με λάθος ανθρώπους τρυγύρω μου, με λάθος συναισθήματα, αυτό σημαίνει λάθος της φύσης.

Πιστεύω ακόμη στα παραμύθια. Στην αγάπη που έχει μεταλαχτεί σε έναν εφιάλτη για όποιον τη ψάχνει.

Δε ξέρω αν είναι παραισθήσεις από τα χάπια που παίρνω αλλά και πριν έτσι ήμουν. Άνθρωπος μέσα στο μαύρο που κυριαρχεί σε αυτή την απρόσωπη και άδικη κοινωνία.

Μία κοινωνία τσίρκο που προσποιούνται οι κλόουν ότι είναι ευτυχισμένοι και ας κλαίνε μέσα τους. Το κλάμα όμως δε δείχνει αδυναμία αλλά ανθρωπιά. Δυστυχώς το κλάμα ευδοκιμεί, η ανθρωπιά όμως σπανίζει.

Γιατί;;;;;;

Δε ξέρω τι σημαίνει απαισιοδοξία, κατάθλιψη ή στενχώρια, ξέρω όμως να εκφράζω πως αισθάνομαι μέσα μου.

Όταν γελάω καταλαβαίνετε πως είμαι χαρούμενος, όταν κλαίω πως είμαι στεναχωρημένος, όταν πονάω ότι είμαι μόνος πίσω από μία οθόνη και απλά γράφω.

Δεν έχω μάθει να φοράω μάσκες! Κάθε τι που νοιώθω το λέω ή το γράφω αντίστοιχα! Σημασία δεν έχει τι εισπράττει ο καθένας αλλά το τι πραγματικά εισπράττω εγώ.

Πόσο πολύ πονάω που περιμένω εσένα, εσένα που μπορείς να με κάνεις να γελάω, να ξεχνάω κάθε τι που με στεναχωρεί. 

Εσένα που δεν κοιμόμουν όλο το βράδυ γιατί δεν ήθελα να ξεσκεπαστείς και να μου κρυώσεις. 

Εσένα που σε χαϊδευα όλο το βράδυ και κούρνιαζες γλυκά στην αγκαλιά μου.

Εσένα... Που ήσουν ο "ΕΝΑΣ" για μένα.

Εσύ που με δέχτηκες όπως ήμουν και με φίλαγες το πρωί πρίν φύγεις για δουλειά ακόμη αν μύριζε η ανάσα μου...

Εσύ που μου έλεγες να μην σταματήσω να σε φιλάω την ώρα που μαγείρευες.

Εσύ που με συμβούλευες να προσέχω...

Εσύ που με ζήλευες!

Εσύ...

Χάθηκες μία μέρα ξαφνικά μέσα στο πλήθος! Εκεί που ξεχώριζες και με κράταγες σφικτά, έφυγες μια πρωία χωρίς ένα γιατί και με παράτησες σαν ένα σκυλί στη μέση του δρόμου.

Είσαι μεγάλος, τα περιοδικά πεθαίνουν να σε περιλαμβάνουν μέσα, το ίδιο και οι εφημερίδες, η καρδιά μου όμως ήθελε κάτι άλλο από υστεροφημία και δημοσιότητα. Ένα κοιταγμά σου θα ήταν αρκετό, μία αγκαλιά ένα όνειρο!

Αποφάσισα με εσένα να είμαι ειλικρινής, να σε κοιτάω στα μάτια την ώρα που σε φιλάω χωρίς τύψεις για να δείς πραγματικά ποιός είμαι.

Γιατί έφυγες αγάπη μου έτσι ξαφνικά; τί σου έκανα; δώσε μου μία απάντηση σε παρακαλώ για να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδυα!

Δε θέλω τίποτα άλλο εκτός από το να είσαι καλά ένα γιατί!

Γιατί;;;;;;;;;;

Σου μιλάω...

Σε εσένα μιλάω... Που με έπαιρνες αγκαλιά και με έσφιγκες δυνατά για να μη σου φύγω!

Σε εσένα μιλάω που μου έστελνες που και που μηνύματα πως σου λείπω...

Σε εσένα μιλάω που σου είπα ότι είμαι φορέας και με αγκάλιασες.

Σε εσένα μιλάω που μου έκανες έρωτα και με κοίταζες μέσα στα μάτια.

Σε εσένα μιλάω που μία μέρα ξαφνικά ξέχασες τα πάντα και αποφάσισες να εξαφανιστείς από τη ζωή μου...

Σε εσένα μιλάω που το βραδυ που πέφταμε για ύπνο με έσφιγκες στην αγκαλιά σου σαν να ήμουν το αγαπημένο σου αρκουδάκι.

Σε εσένα μιλάω που σου εξομολογήθηκα το πόσο πολύ είμαι ερωτευμένος μαζί σου...

Σε εσένα μιλάω που σου είπα ότι με έβγαλες μέσα από το σκοτάδι που ζούσα...

Σε εσένα μιλάω που είμασταν με τους φίλους σου και περίμενα ένα κοιταγμα σου για να χαμογελάσω...

Σε εσένα μιλάω που πηγαίναμε βόλτες και μου κράταγες σφικτά το χέρι!

Σε εσένα μιλάω που μου είχες πει ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου!

Σε εσένα μιλάω που πλέον δεν μου απαντάς σε κανένα μήνυμα.

Σε εσένα μιλάω που με έκανες να κοιτάω το κινητό μου ανα πέντε λεπτά, μήπως μου έστειλες έστω ένα μήνυμα!

Σε εσένα μιλάω που κατέστρεψες μία απλή μέρα ότι πιο αγνό είχα μέσα μου.

Σε εσένα μιλάω που έφυγες από τη ζωή μου χωρίς ένα λόγο.

Σε εσένα μιλάω...

Δε με ακούς... Δεν άκουσες ποτέ τη καρδιά μου πως χτυπούσε δυνατά κάθε φορά που ήμουν στην αγκαλιά σου. 

Δεν άκουσες ποτέ όσα σου έλεγα, γιατί αν είχες ακούσει έστω τα μισά θα' σουν εδώ τώρα.

Μακάρι να μπορούσες να με ανοίξεις στα δύο και να έβλεπες με τα ίδια σου τα μάτια πόσο πολύ πονάω που δεν είσαι εδώ!

Με έκανες να πιστέψω σε εσένα, σε όλα όσα μου έλεγες ότι νοιώθεις για΄μενα. Με έκανες να νοίωσω γεμάτος και ξαφνικά μου τα παίρνεις όλα πίσω...

Εύχομαι ο λόγος που το κανες αυτό να άξιζε... 

Να σαι πάντα καλά....

Lonely soul

Προσπαθώ καθημερινά να βρώ μία χρυσή τομή στους ανθρώπους, κάτι που θα με κάνει να καταλάβω πως σκέφτινται, πως δρούν και πως πάνω από όλα βλέπουν τα διάφορα πράγματα σε αντίθεση με εμένα.

Δε μπορώ να καταλάβω, είναι όλοι τους τόσο πολύ περίπλωκοι, κλεισμένοι μέσα σε ενα καβούκι που δεν ξέρω από τι τους προστατεύει. Ένας ψεύτικος κόσμος που έχει γίνει χειρότερος και από ζούγκλα. Τα άγρια ζώα θα σκοτώσουν μόνο όταν πεινάνε, εμείς όμως σκοτώνουμε καθημερινά τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τα συναισθήματα των γύρω μας. 

Ενώ έχουμε μυαλό και λόγο έχουμε φτάσει να είμαστε χειρότεροι από τα ζώα της ζούγκλας. Δε ξέρω πια λέξη θα άρμοζε για να μας χαρακτηρίσω, ίσως επειδή δεν είμαι τόσο μορφωμένος για να μπορώ να επικοινωνήσω όπως πιστεύουν κάποιοι. Ξέρω πάντως πως ο κόσμος μας είναι ένα χάρτινο κουτί που απλά διαλύεται συνεχώς. Χάρτινα όνειρα, χάρτινες σχέσεις που όλα αυτά οδηγούν σιγά σιγά σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων.

Στη ζούγκλα τα ζώα θα μοιραστούν το θήραμα τους με τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης. Εμείς δεν μοιραζόμαστε τίποτα, έχουμε γίνει οι απόλυτοι ατομικιστές. Η πάρτη μας όπως πολλοί λένε. Όλοι ζουν πλέον για το "φαίνεσθαι", για κάτι ψεύτικο και ανύπαρκτο. 

Τσαλαπατάνε την είλικρίνεια, μεταχειρίζονται τους συνανθρώπους τους, πετάνε στο κάδο των αχρήστων τα συναισθήματα που τρέφει κάποιος για αυτούς και συνεχίζουν την ίδια μίζερι και άθλια ζωή τους. Το να βρείς ανθρωπιά μέσα σε μία κοινωνία δαιμόνων σημαίνει πως κατα λάθος πήγες στη κόλαση και ο φύλακας άγγελος σου σε έβγαλε απο κεί μέσα και σου έδωσε μία θέση στο παράδεισο.

Ακόμη και στη κόλαση όμως δεν πρέπει να ναι τόσο απάνθρωπα όπως είναι εδώ. Ίσως εδώ είναι η πραγματική κόλαση που διδάσκει η δήθεν ευλογημένη εκκλησία μας. Περιτρυγιριζόμαστε από ψέμματα, υποκρισία και διπροσωπία, τι άλλο θέλουμε; αυτά μας φτάνουν και μας περισσεύουν.

Πολλές φορές προσπαθώ να το παίξω χαρούμενος, τρελλός και ευχάριστος άνθρωπος, θεωρώντας με πολλοί φίλοι ή σχέσεις υπερβολικό. Δε μπορώ να καταλάβω! Υπάρχει γύρω μας μία τεράστια υπερβολή δυστυχίας και πόνου, είναι υπερβολή το να γελάς και να προσπαθελις να ξεφύγεις μέσα από το καζάνι της δυστυχίας;

Η καλύτερη επένδυση τελικά είναι στη τράπεζα με ένα κλειστο δάνειο. Οι άνθρωποι είναι χειρότερες φούσκες και από το χρηματιστίριο, σκάνε πολύ γρήγορα και πονάει. Το δάνειο πάλι θα σου προσφέρει ένα σπίτι ή δεν ξέρω και εγώ τι! Οι άνθρωποι παίρνουν πράγματα από τους γύρω τους, δεν σταματάνε και όταν έχουν πάρει αρκετά σε παρατάνε σαν να μην υπήρξες ποτέ στη ζωή τους. 

Σε βλέπουν στο δρόμο και δεν σου λένε ούτε ένα τυπικό "γεια", σε προσπερνάνε για να μην ρίξουν τον υπερμετρο εγωισμό τους και φθείρουν το ακόμη πιο ψεύτικο φαίνεσθαι που έχουν διαμορφώσει γύρω από το όνομα τους.

Οι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να μην διέθεταν τα σημερινά μέσα μεταφοράς, ζωής και έργων, μας έμαθαν όμως πως κάποιος απλός άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει υστεροφημία μέσα από το λόγο του και τα έργα του. Εμείς που έχουμε βελτιώσει το βοιωτικό επίπεδο ζωής μας, καταφέραμε να τα καταρίψουμε όλα και να γίνουμε μία μάζα.

Άβουλοι....

Ψεύτες

Ψεύτες και υποκριτές είναι οι δύο λέξεις που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τους περισσότερους άνδρες. Παρτάκιδες που απλά κοιτάνε τη καύλα τους και τίποτα πέρα από αυτό.

Γνωρίζεις κάποιον 20 χρόνια μεγαλύτερο σου, σου αρέσει πολύ και του λές πως ενδιαφέρεσαι να γίνει κάτι παρα πάνω πέρα από ένα καλό σεξάκι. Βλέπεις πως συμφωνεί με το τρόπο του, σε παίρνει αγκαλιές, σε φροντίζει και του ανταποδίδεις όλα τα προαναφερθεντα κατα το μέγιστο δυνατό. 

Αποφασίζεις να του ανοίξεις τη καρδιά σου, να του πεις πως είσαι οροθετικός, να τον βάλεις μέσα στη καθημερινότητα σου. Δέχεται το γεγονός ότι είσαι φορέας και αντί να φύγει σε παίρνει αγκαλιά. Όλα αυτά όμως μόνο όταν είστε από κοντα. 

Όταν του στένεις ένα απλό μήνυμα δεν μπορεί να σου απαντήσει, όταν τον παίρνεις τηλέφωνο δεν μπορεί να το σηκώσει, βλέπεις είναι τόσο απασχολημένος που ακόμη και όταν πάει για κατούρημα δεν βρίσκει καν το χρόνο να σου απαντήσει έστω σε ένα μήνυμα ότι είναι καλά. 

Κάνεις πίσω και δίνεις τόπο στην οργή γιατί απλά αρχίζεις και νοιώθεις κάτι για αυτόν τον άνθρωπο. Φτάνει όμως μία μέρα που σου λέει πως είσαι πολύ μικρούλης για αυτόν. Απλά, τρελένεσαι! Λές :" όταν με πήδαγες δεν σκεφτόσουν ότι είμαι πολύ μικρούλης για' σένα". 

Σε κάποιους η τελευταία μου φράση θα ακουστεί ίσως πολύ προσβλητική, είναι όμως η αλήθεια! Δεν τον ενόχλησε φυσικά όταν έκανε έρωτα με έναν κατα 20 χρόνια μικρότερο του γιατί πολύ απλά "την έβρισκε" που πήγαινε με έναν μικρότερο του και έβλεπε ότι περνάει ακόμη η μπογιά του.

Μα πόσο μεγάλη διπροσωπία διακατέχει αυτό το κόσμο πια! Το πιο τρελό είναι ότι αυτός ο ώριμος άνδρας δεν είχε ποτέ το θάρρος να σου πεί ευθέως ότι απλά θέλει να περνάτε καλά, ενώ εσύ αντίθετα δνε του έκρυψες ποτε τα συναισθήματα σου.

Μη με ρωτήσεις τη θεωρώ μεγαλύτερο λάθος! Αν δηλαδή φταίς εσύ που του ανοίχτηκες ή αυτός που δεν ξεκαθάρισε τι πραγματικά θέλει από σενα! Και εγώ αυτή τη στιγμή που γράψω προσπαθώ να βρώ μία απάντηση!

Σίσουρα δεν είναι μεγάλη απαίτηση να σου απαντήσει σε ένα μήνυμα, ούτε να σε πάρει ένα τηλέφωνο, αλλά όπως φαίνεται, είναι μεγάλο πράγμα το να ζητάς να ξεκαθαρίσει τι πραγματικά θέλει από σενα.

Πολύ μεγάλο πράγμα η ειλικρίνεια. Θέλει κότσια και με΄γαλα αρχίδια. Οι γυναίκες τουλάχιστον αν και δεν τα έχουν κυριολεκτικά αρχίδια τα έχουν τουλάχστον μεταφορικά γιατί αυτές ως επί το πλείστον σέβονται τα παντελόνια που φοράνε!

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός λένε μέχρι να βρεθεί ο επόμενος διπρόσωπος στο δρόμο σου και να σου ξανα ξύσει τη πληγή. Λυπάμαι είλικρινά, λυπάμαι γιατί όπως φαίνεται όλοι θέλουν τη μέθοδο γραμματόσημο! Κανείς δεν εκτιμάει τίποτα παρα μόνο τη πάρτι του!!!

Ευχαριστώ τουλάχιστον που αντιμετώπισε το θέμα μου περί hiv με ωριμότητα, είχε αν μη τι άλλο ελάχιστη, όχι όμως τόση για να υποστηρίξει τα 20 χρόνια διαφοράς ηλικίας που είχε από μένα, γιατί αν μη τι άλλο εγω αν και μικρότερος ήμουν είλικρινής!

έχω μάθει πως στον έρωτα δεν υπάρχει διαφορά ηλικίας. Δεν υπάρχει μορφωτικό επίπεδο. Υπάρχει ή μάλλον θα έπρεπε, ειλικρίνεια και σεβασμός. Τα δύο μεγάλα όπλα των ανθρώπων που τους κάνει να διαφέρουν από τα άλλα ζώα.

Πάμε

Πάμε αγάπη μου.

"Για που;"

Μη ρωτάς απλά πιάσε το χέρι μου και ακολούθησε με.

Θα φύγουμε. Μακρυά, θα πάμε κάπου που δεν υπάρχει μίσος, κακία, φόβος.

"Υπάρχει τέτοιο μέρος;"

Ναι μωρό μου, υπάρχει... Είναι ένας κόσμος φτιαγμένος για μας. Εκεί θα σε έχω για πάντα, γιατί εκεί δε θα μου πάθεις κανένα κακό. Θα' μαστε μαζί μακρυά από όλη τη κακία που διακατέχει αυτό το κόσμο.

Θα σε έχω στην αγκαλιά μου για πάντα και θα βυθιζομαι μέσα στον ουρανό των ματιών σου. 

Αυτός ο κόσμος μωρό μου είναι πολύ απρόσωπος και κακός για μας μωρό μου. Θέλω να πιάσεις το χέρι μου σφικτά και να μην το αφήσεις ποτέ. 

" Μα το ποτέ και το πάντα είναι μεγάλες λέξεις." 

Για αυτούς που δεν έχουν μάθεί να αγαπάνε μωρό μου.

Κάθε φορά που σε κοιτάω χαμογελάω και νοιώθω πλήρης, κάθε φορά που σε αγκαλιάζω, συμπληρώνομαι. Δε θέλω να σε χάσω και πάνω από όλα να μου πληγωθείς. Όχι, τώρα που ήρθες και ομόρφηνες τη ζωή μου.

Λένε πως δεν υπάρχουν άγγελοι. Εσύ όμως είσαι η εξαίρεση. Είσαι ο άγγελος που ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου και της έδωσες νόημα και ουσία. Κάθε φορά που είμαι πιεσμένος, στεναχωρημένος ή νευριασμένος σε κοιτάω μέσα στα καταγάλανα ματάκια σου και εξαφανίζονται όλα δια μαγείας.

Ακόμη και αν ο καιρός είναι συννεφιασμένος ή έχουμε χειμώνα και όλη η πλάση είναι νερκή, εσύ μου φέρνεις την άνοιξη μέσα μου. Ότι κακό και να μου συμβει αύριο, ακόμη και να πεθάνω, δε με νοιάζει γιατί νοιώθω ολόκληρος άνθρωπος, γεμάτος. Δε πίστευα στον έρωτα και την αγάπη, τα θεωρούσα πολύ ξεπερασμένα και κλισέ για μενα. Δε περίμενα ότι θα μου συνεβαινε εμένα αυτό, το να κοιτάω κάποιον στα μάτια και να του λέω ότι τον αγαπώ. 

Πάμε άγγελε μου, το που δεν το ξέρω, ξέρω όμως πως θα μαστε ευτυχισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον. 

Αγάπα με

Λένε πως τα μάτια ειναι ο καθρέφτης της ψυχής μας. Πόσοι άραγε μπορούν να δουν μέσα στα μάτια μας και να καταλάβουν ποιοι πραγματικά είμαστε; Να καταλάβουν τα συναισθήματα μας, τις ανάγκες μας, τα θέλω μας;

Κανείς! Όλα τα σκεπάζει η επιφάνεια! Όλα τα σκεπάζει η εκμετάλλευση. Oι σχέσεις είναι κάτι σαν το Τζόκερ, το κερδίζει ένας υπερτυχερός από τα τόσα εκατομμύρια ανθρώπων που συμμετέχουν.

Δε μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή. Καλούς φίλους, λεφτά, δόξα, αγάπη, λεφτά κτλ. Ο θεός τα μοιράζει όλα. Αυτό που πονάει όμως πιο πολύ είναι η έλλειψη αγάπης, το να έχεις δίπλα σου αυτόν που πραγματικά ποθείς, αγαπάς και θέλεις να μοιραστείς το υπόλοιπο της ζωής σου με αυτόν.

Πολύ ονειρικό θα' λεγαν κάποιοι για αυτή τη κοινωνία. Μα μέσα από τα παραμύθια και τα όνειρα έχουμε μάθει όλοι να ζούμε, να ελπίζουμε και να βάζουμε στόχους! Δε θέλησα ποτέ να γίνω διάσημος, δε θέλησα ποτέ να αποκτήσω αμύθυτα πλούτη, δεν ζήτησα τίποτα από το θεό παρα μόνο τον "ΕΝΑΝ". 

Είμαι μισός άνθρωπος και θα παραμείνω. Λείπει το άλλο μου μισό και έτσι μένω μισός. Η γυναίκα στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου :" H σωνάτα του Σελωνόφωτος " λέει στο νέο που την ακούει να μιλάει :" άσε με έρθω μαζί σου.... ". Πνιγόταν, τη σκότωνε αυτή η μοναξιά που κυρίευς τη ζωή της. 

" Άσε με να έρθω μαζί σου... ", άσε με να σου κρατάω το χέρι, να σε χαϊδεύω, να σε αγαπάω! Πολύ ιδανικό για μία κοινωνία που οι άνθρωποι της έχουν εκπορνεύσει και το τελευταίο στοιχείο αγάπης που υπήρχε μέσα τους. Μία ακατάπαυστη εκπόρνευση που απλά οδηγεί στη μοναξιά, στην αποξένωση, στη δυστυχία. 

Εκπορνεύουμε τους ίδιους μας τους εαυτόυς και καλύπτουμε την πιο σημαντική μας ανάγκη για αγάπη με ακριβά ρούχα, κινιτά, αυτοκίνιτα, και ότι άλλο χρειαζόμαστε προκειμένου να νοιώσουμε έστω για μία μέρα σημαντικοί και ξεχωριστοί.  Το κενό όμως παραμένει...

Κάποτε κρίναμε ανάλογα με το χαρακτήρα των συνανθρώπων μας, σήμερα τον κρίνουμε από το ψεύτικο φαίνεσθαι που έχει. Όσο πιο σικάτος και ντελικάτος είναι τόσο περισσότερο τον εκτιμούμε, ασχέτως αν μέσα του είναι κενός όπως ένα άδειο κουτί.

Σταματίσαμε σαν ρολόγια που χτυπάνε να αγαπάμε, να σεβόμαστε και να νοιαζόμαστε για τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, είτε αυτός λέγεται φίλος, είτε σύντροφος. 

Mία πραγματική ιστορία

Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ενα κρύο πρωινό τον Γενάρη του 2007.     Έπαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες  άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ'οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από 3 λεπτά   ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για  λίγα   δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.     4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα  στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.  6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε  να περπατά.  10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει,  καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και  το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση  είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.     45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε  συνολικά 32 δολλάρια.     1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δεν  χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.     Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς  του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας  3.5 εκατομμυρίων δολαρίων. Δύο μέρες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελ είχε γεμίσει ασφυκτικά ένα  θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολάρια.     Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό  στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη,  το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο  περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά; Σταματούμε για να  την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά ´  πλαίσια;     Ένα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:  Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους  μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα  από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε.

" Πόρνες "

Τέλος πια! Φτάνει, ως εδώ!

Είμαστε όλοι πόρνες τελικά!

Πόρνες που δεν πληρωνόμαστε για τις υπηρεσίες μας!

Πόρνες πουλημένες!

Πόρνες...

Σέρφαρα μέσα στο internet, εδώ και δύο χρόνια είχα ένα profile στο gaydar και στο gayromeo. Σήμερα απαλλάχτηκα οριστικά και από τα δύο! Σιχάθηκα τον εαυτό μου. Έψαχνα για έναν λογικό άνθρωπο, που να μπορεί να μιλήσει και να πεί δύο κουβέντες εκτός από το πόσο τον έχω, τι γουστάρω στο σεξ κτλ.

Κοίταζα διάφορα profiles και το μόνο που έβλεπα ήταν πούτσες και κώλοι σε κοινή θέα. Πόύτσες καυλωμένες , ξεκαύλωτες και κώλοι τουρλωμένοι που περιμένουν με απελπισία να γεμίσουν...

Αϊδίασα, μου ήρθε να ξεράσω. Αναρωτιώμουν τελικά αν όλο αυτό το χρονικό δίαστημα που έμπαινα στα συγκεκριμένα sites μίλαγα μόνο με πούτσες και κώλους και όχι με ανθρώπους! Ένοιωσα σαν πουτάνα, με τη διαφορά ότι οι πουτάνες τουλάχιστον πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους.  Έμπαινα μέσα σε ένα μπουρδέλο που το μόνο που ψάχνουν όλοι είναι ένα χύσιμο, να ξεκαυλώσουν απλά!

Αϊδίασα που ο καθένας τους εκεί μέσα έχει σχεδόν από τρία profiles, ένα που ψάχνει να παρθεί, ένα hiv και ένα με το οποίο μπαίνει για να κράξει κόσμο. Άτομα που ξέρω φατσικά, καθότι το Γκάζι είναι μία μικρή κοινωνία, μου μιλάγανε στο hiv profile και μου λέγανε και εκείνοι για την οροθετικότητα τους, άτομα που ξέρω ότι έχουν και άλλο profile στο οποίο εκθιάζουν το πούτσο τους ή το κωλο τους.

Πόρνες, είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να πω και να χαρακτιρίσω τους εαυτούς μας. Δε θέλω να μαι έτσι όμως και για αυτό τα έσβησα όλα, αν είναι να γίνω πόρνη ας γίνω αλλά τουλάχιστον θα ξέρω πως θα πληρωθώ για τις υπηρεσίες που προσφέρω.

Έχει καταντήσει ο έρωτας και η αγάπη ένα γαμήσι. Δε σεβόμαστε το σώμα μας, τον ίδιο μας τον εαυτο και τα βγάζουμε όλα φόρα παρτίδα... Πάρε κόσμε να χεις! Λές και δεν έχουμε ξανα δεί πούτσα  ή κώλο στη ζωή μας, πρέπει να τα βγάλουμε όλα στη δημοσιότητα!

Όλες οι συζητήσεις είναι για αν τον έχεις μεγάλο ή μικρό, αν γαμιέσαι καλά, αν κάνεις καλές πίπες, αν σου αρέσει το kinky sex, αν γουστάρεις καντίλια κτλ. Μόνο ο τιμοκατάλογος λείπει για να δέσει το γλυκό! 

Ντροπή μας! Είναι ειλικρινά να ντρεπόμαστε που έχουμε γίνει ένα μεγάλο γαμήσι, χάσαμε την ουσία των πραγμάτων, την ανθρώπινη επικοινωνία και το άγκιγμα και κοιτάμε πως θα ξεσκιστούμε με όσους περισσότερους γίνεται! Ήθελα να' ξερα όποιος παρθεί με τους περισσότερους άνδρες κερδίζει κάτι; 

Καλά κάνει η κοινωνία και δεν μας δέχεται, γιατί αν μας δεχτεί θα την κάνουμε ένα τεράστιο μπουρδέλο! Ένα απλό παράδειγμα της κατάστης στο μπουρδέλο : " ΕΧΩ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ!!!!!!!!!!!!! ΨΑΧΝΩ ΕΝΑΝ ΠΑΘΗΤΙΚΟ,AKOMΠΛΕΞΑΡΙΣΤΟ,ΠΟΛΥ ΑΡΡΕΝΩΠΟ!! ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΝΑ ΝΤΥΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ ΣΑΝ ΞΕΚΩΛΙΑΡΑ ΠΟΥΤΑΝΑΡΑ!!! .ΝΑ ΕΧΕΙ ΧΩΡΟ!!!!!!!! " αυτοί είμαστε!

Με τα μάτια....

Σήμερα είχα μία πολύ όμορφη μέρα, βγήκα έξω για καφέ με έναν πολύ καλό φίλο, μιλήσαμε, γελάσαμε και γενικότερα βγήκα από την καθημερινή φθορά.

Καθώς πήγαινα στη δουλειά μου, είδα μία κοπέλα γύρω στα 26, τυφλή να περπατάει στο δρόμο. Ήταν ειλικρινά πανέμορφη, γλυκήτατη, κουνούσε αριστερά-δεξιά το μπαστούνι της και περπατούσε κανονικά. Είπα μέσα μου : " Θεέ μου, σε ευχαριστώ που με έχεις αρτιμελή... ", συνέχισα να περπατάω και κατάλαβα πως αυτό που είπα από μέσα μου ήταν η μεγαλύτερη ανοησία.

Αν και αρτιμελής, είμαι ανάπυρος. Όχι, στο σώμα, αλλά στη ψυχή. Μπορεί να βλέπω, να περπατάω, να ακούω, να αισθάνομαι. Όλα αυτά είναι όμως πλασματικά, εικονικά, ψεύτικα. Όλοι έχουμε να βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε, ακούμε, αυτό που θέλουμε να ακούσουμε, αισθανόμαστε ότι θέλουμε να αισθανθούμε.

Όλα είναι ψεύτικα. Η κοπέλα αυτή που με τόση περιφάνεια θαύμασα, ίσως δεν έχει δεί ποτέ το φώς, ίσως δεν ξέρει πως είναι τα χρώματα, εκτός του μαύρου, ίσως δεν ξέρει τι σημαίνει ομορφία ή ασχήμια. Ξέρει όμως να ξεχωρίζει όλα τα προαναφερθεντα καλύτερα από όλους εμάς, γιατί απλά κοιτάει με τα μάτια της ψυχής.

Δεν κοιτάει για τον τέλειο άνδρα με την απερίγραπτη ομορφιά γιατί δεν μπορεί να την δει, δεν μπορεί να την αντιληφθεί, κοιτάει όμως κάπου αλλού σε βάθος, με νόημα και ουσία, κάτι που όλοι εμείς αγνοούμε γιατί κοιτάμε με τα μάτια μας μόνο!

Αγνοούμε την ψυχή, την ουσία, την επαφή, την αγάπη. Σήμερα συνειδητοποίησα πως δεν είναι η κοπέλα που είδα τυφλή αλλά όλοι εμείς που κοιτάμε για αγάπη που θα έχει το τέλειο σώμα και τα τέλεια χαρακτηριστικά...

Εμείς είμαστε αυτοί που βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Δεν πρέπει να λυπούμαστε τα άτομα που δεν βλέπουν με τα μάτια, γιατί βλέπουν καλύτερα από μας και σε βάθος, εμάς πρέπει να λυπούμαστε!

Μα, φυσικά δεν σας αφορά!

Με βάση το σχόλιο που έγινε στην ανάρτηση " Αγάπη & hiv " : "Αν δεν σου χτυπήσει την πόρτα πολύ δύσκολα θα ασχοληθείς.Καλώς ή κακώς.", έχω να κάνω μία παρατήρηση!

Φυσικά και δεν αφορά κανέναν ο ιός hiv, φυσικά και πρέπει να σας είναι αδιάφορο! Άλλωστε τι σας νοιάζει, σας αφορά; όχι, βέβαια, δεν σας αφορά! Δεν υπάρχει στη ζωή σας, παρα μόνο στη ζωή αυτών που έχουν μολυνθεί!

Τι σημασία έχει αν 15.000 άνθρωποι μολύνονται καθημερινά από τον ιό; εσάς και πάλι δεν σας αφορά! Τι σημασία έχει που παιδιά στην Αφρική δεν έχουν γνωρίσει τους γονείς του επειδή πέθαναν απο AIDS; Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει που παιδιά επίσης στην Αφρική δεν φτάνουν μέχρι την ηλικία των 6 ετών επειδή πεθαίνουν από ΑIDS;Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει αν τα κρούσματα των φορέων αυξάνονται ραγδαία σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες;Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει αν ο σύντροφός σας είναι φορέας και δεν το γνωρίζει; Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει που σε πέντε χρόνια θα έχουν μολυνθεί άλλα 6.0000.0000 άνθρωποι σε όλο το κόσμο; Εσάς σίγουρα δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει να χρησιμοποιείτε προφυλακτικό; Αφού δεν σας αφορά!

Σίγουρα δεν σας αφορά, σίγουρα το προσπερνάτε σαν να μην υπάρχει και όμως υπάρχει. Δε ξέρω αν είμαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για να μιλήσω για αυτό, αλλά σίγουρα μπορώ να πώ μία πικρή αλήθεια!

Και εμένα δεν με αφορούσε πριν κολλήσω, και εγώ το αγνοούσα πριν βγεί το αποτέλεσμα θετικό, και εγώ έλεγα πως :" Αφού δεν έχει συμβεί σε εμένα δεν με αφορά ". Κι όμως με αφορούσε και δε το ξερα, ή μάλλον το ξερα και το προσπερνούσα. Προσπερνούσα κάτι που σήμερα με έχει σημαδέψει για πάντα, κάτι που μπορεί να μην σκοτώνει πια αλλά σε οδηγεί σε μία στάσιμη κατάσταση!

Τι σας νοιάζει όμως; Εσάς δεν σας αφορά, όπως δεν αφορούσε και εμένα πριν λίγα χρόνια. Ξέρεις όμως ποιόν πραγματικά εμπιστεύεσαι όταν κάνεις σέξ χωρίς προφύλαξη; έχεις ιατρικό ιστορικό του συντρόφου για να ξέρεις αν πραγματικά έχει κάτι; Πέφτεις ολόκληρος στη φωτιά από τη σιγουριά σου;

Μα ξέχασα εσάς δεν σας αφορά. Για αυτό το λόγο τα κρούσματα στην Ελλάδα αυξάνονται τραγικά ραγδαία, για αυτό οι Μονάδες Ειδικών Λοιμόξεων γεμίζουν καθημερινά από νέα κρούσματα hiv φορέων! Επειδή απλά δεν σας αφορά!

Πόσοι από σας κάνετε test κάθε εξάμηνο; Πόσοι απο σας έχετε επισκευφτεί κάποιον ειδικό γιατρό για να πάρετε πληροφορίες; Πόσοι έχει ψάξει μέσα στο internet θέματα που σχετίζονται με τον hiv;

Δεν θα πώ κανείς για να μην φανω υπερβολικός, αλλά ελάχιστοι! Γιατί ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΦΟΡΑ!

Μία "δίκαιη¨ελληνική κοινωνία

Στο Β1 Τμήμα του Αρείου Πάγου συζητήθηκε η αίτηση του νομικού εκπροσώπου εταιρείας ενδυμάτων που ζητάει να αναιρεθεί απόφαση του Εφετείου που δικαίωσε υπάλληλό της φορέα του AIDS ο οποίος απολύθηκε λόγω της νόσου που έχει προσβληθεί και η εταιρεία υποχρεώθηκε να καταβάλει 7.539 ευρώ για μισθούς υπερημερίας και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.

Η εταιρεία τον απέλυσε επικαλούμενη ότι αντέδρασαν οι συνάδελφοί του όταν πληροφορήθηκαν ότι είναι φορέας του AIDS. Στο Πρωτοδικείο και Εφετείο Αθηνών ο υπάλληλος δικαιώθηκε, καθώς κρίθηκε ότι ήταν καταχρηστική η απόλυση του (κατά παράβαση του άρθρου 281 του Αστικού Κώδικα).

Η εισηγήτρια, αρεοπαγίτης Ειρήνη Αθανασίου πρότεινε να γίνει μερικώς δεκτή η αίτηση αναίρεσης της εταιρείας.

Ειδικότερα, υποστήριξε η αρεοπαγίτης ότι το Εφετείο παραβίασε το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα. Και αυτό γιατί με βάση τις παραδοχές του, η εκ μέρους της εταιρείας καταγγελία της υφισταμένης συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου δεν έπασχε οποιαδήποτε ακυρότητα, ως μη έχουσα γίνει κατάχρηση δικαιώματος, δηλαδή κατά προφανή υπέρβαση των αντικειμενικών ορίων που τάσσονται από το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα.

Ακόμη, η αρεοπαγίτης, μεταξύ των άλλων, ανέφερε ότι η καταγγελία αυτή, πάντοτε με βάση τις παραδοχές της προσβαλλόμενης αποφάσεως, μη έχουσα γίνει από εμπάθεια, εκδικητικότητα ή εχθρική διάθεση εκ μέρους της αναιρεσείουσας προς το πρόσωπο του αναιρεσιβλήτου, απολύτως δικαιολογούνταν από τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της εργοδότιδας αναιρεσείουσας, εφόσον έγινε για την εξασφάλιση της ηρεμίας των λοιπών εργαζομένων στην επιχείρησή της, καθώς και για την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της επιχειρήσεώς της αυτής, οι οποίες (ηρεμία των λοιπών εργαζομένων και εύρυθμη λειτουργία της επιχειρήσεως) είχαν διαταραχθεί σοβαρώς εξαιτίας της ως άνω σοβαρότατης και μεταδοτικής νόσου του αναιρεσιβλήτου η οποία είχε δημιουργήσει στους λοιπούς εργαζομένους συναδέλφους του τελευταίου ανασφάλεια και φόβο για την υγεία τους, γεγονός το οποίο τους ώθησε να ζητήσουν ομαδικώς και μάλιστα εγγράφως την απομάκρυνση του αναιρεσιβλήτου από την εργασία του, επισημαίνοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα δημιουργούνταν σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία της επιχειρήσεως, αντιδρώντας στη συνέχιση της εργασίας του αναιρεσιβλήτου στην επιχείρηση και πιέζοντας εντόνως προς τούτο την αναιρεσείουσα, η οποία τελικά αναγκάστηκε να ενδώσει στις έντονες αυτές πιέσεις και να καταγγείλει τη με τον αναιρεσίβλητο υφιστάμενη σύμβαση εργασίας.

Η αρεοπαγίτης κατέληξε ότι πρέπει να αναιρεθεί μερικώς η προσβαλλόμενη απόφαση και συγκεκριμένα να αναιρεθεί κατά το μέρος της με το οποίο επιδικάστηκε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης υπέρ του απολυμένου φορέα του AIDS γιατί αυτή προϋποθέτει ακυρότητα της ανωτέρω καταγγελίας ως καταχρηστικής, δηλαδή παράνομη και υπαίτια πράξη της εργοδότριας.

Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ

Αυτή είναι η ελληνική δικαιοσύνη, η αδιάβλητη! Σε μία δήθεν προοδευτική χώρα που απλά όλοι το παίζουν υπεράνω.

Αυτή είναι η χώρα για την οποία πληρώνω φόρους, για να καταπατάει τα δικαιώματα μου επειδή είμαι οροθετικός! Νομίζετε πως είναι το πρώτο περιστατικό τέτοιου ρατσισμού; αν ναι κάνετε λάθος. Απλά αυτό είδε το φώς της δημοσιότητας. 

Σαφέστατα δεν τους πειράζουν οι παππάδες με τα κόκκινα string κάτω από το ράσσο, ούτε η υπόθεση του Βατοπεδίου, δεν θα αναφερθώ ούτε και στην υπόθεση Ζαχόπουλου με την  Τσέκου, ούτε και στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου από ένα δημόσιο όργανο... Τους πειράζει όμως ένας οροθετικός που απευθύνθηκε στη δικαιοσύνη να βρει ο χριστιανός το δίκιο του.

Ξέχασα όμως αν δεν το λουστεί κάποιος δεν τον αφορά! Ε, βέβαια έτσι πάει... Τι μας νοιάζει εμάς που καταπατώντε ανθρώπινα δικαιώματα; άλλωστε εμείς είμαστε σωστοί και για όλα φταίνε οι άλλοι. Τι μας νοίαζει για τον οροθετικό που η ίδια η Ελληνική δικαιοσύνη καταδίκασε στο περιθώριο;

Όχι δεν μας νοιάζει αλλά όπως μένουμε εμείς άπραγοι αυτή τη στιγμή, αύριο όταν θα χρειαστούμε ανθρώπους να υπερασπιστούν τα δικά μας δικαιώματα που καταπατώνται καθημερινά, δεν θα πρέπει να αναρρωτηθούμε το γιατί!

Αγάπη & hiv

Γεννιόμαστε, κάνουμε όνειρα, φανταζόμαστε, ελπίζουμε... Πόσοι άραγε μπορούμε να κάνουμε τα όνειρα μας αληθινά; Πόσα πράγματα μπορούν να συμβούν και να ανατρέψουν τα πάντα στις ζωές μας; να φέρει τα πάνω κάτω;

Από μικρός κοιμόμουν και ξύπναγα με το μαξιλάρι μου αγκαλιά, ελπίζοντας πως κάποια μέρα τη θέση του μαξιλαριού μου θα την πάρει ένας άνδρας, που θα με αγκαλιάζει εκείνος, θα με χαϊδεύει, θα με αγκίζει και θα με σκεπάζει τα κρύα βράδια όταν ξεσκεπάζομαι!

Πόσα πράγματα όμως έχουν συμβεί από τότε... Γνώρισα κάποιον, κόλλησα hiv, και σήμερα είμαι ολομόναχος πίσω από έναν άψυχο υπολογιστή να μου κρατά συντροφιά και να με βοηθάει να εκφράζω τις σκέψεις μου. Πέφτω για ύπνο και φοβάμαι να πάω στην άλλη άκρη του κρεβατιού γιατί είναι παγωμένη και μοναχική. Μου θυμίζει κάθε φορά τη μοναξιά μου. 

Μόνος μου ήρθα στη ζωή και όπως φαίνεται μόνος μου θα φύγω! Αυτό που θα' θελα είναι να μπορούσα πρώτα να ζήσω την αγάπη, να αισθανθώ ολοκληρωμένος και μετά ας πέθαινα. Για' μενα ο έρωτας, μου δίνει ζωή, ενέργεια, ελπίδα, συνεχίζω να κάνω όνειρα, να μην φοβάμαι.

Κάποτε στη ζωή μου υπήρχαν όλα τα χρώματα, σήμερα έχει κυριαρχήσει το μαύρο. Φοβάμαι και σταμάτησα να ονειρεύομαι. Η γιατρός μου, μου έχει τονίσει πολλές φορές πως δεν πρόκειται να πεθάνω από τον ιό hiv. Μέσα μου το ξέρω πολύ καλά, δεν θα πεθάνω από αυτό, θα πεθάνω από τη μοναξιά μου όμως! Μία μοναξιά αβάσταχτη που με σκεπάζει σαν ένα γερό στρώμα πάγου.

Η ειλικρίνεια δεν εκτιμάται, αντιθέτως οι άνθρωποι την πατάνε. Όταν γνωρίζω κάποιον του εξομολογούμε την πάθηση μου, του δίνω την επιλογή να είναι δίπλα μου και να ξέρει ότι πάσχω από κάτι που δεν είναι επικίνδυνο για κανέναν από τι στιγμή που πέρνουμε προφυλάξεις και αφού λαμβάνω την αγωγή μου.

Έχω βαρεθεί να ακούω ότι δεν μπορούν να' ναι δίπλα μου εξαιτίας του ιού, έχω βαρεθεί να ακούω πως δεν μπορούν να το δεχτούν οι άνθρωποι. Δεν είναι κάτι άγνωστο για να φοβούνται πια! Στη τελική δεν το επέλεξα, κανείς δεν το επέλεξε, κανείς δεν το ήθελε!

Δε ξέρω τι θα ταν προτιμότερο, ίσως αν δε το λεγα σε κανέναν να ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Κουράστηκα, με φθείρει καθημερινά. Δεν είναι ο hiv που με σκοτώνει, αλλά η συμπεριφορά των ανθρώπων. Δε θέλω κανείς να με λυπηθεί, δε θέλω κανένας να ναι δίπλα μου μόνο και μόνο από οίκτο. Αγάπη θέλω μόνο.

Ψεύτικα όλα

Έρωτας και αγάπη. Δύο τόσο μεγάλες λέξεις με απεριόριστη δύναμη! Δύο λέξεις που μπορούν να σε κάνουν να πετάς στα σύννεφα και να χαμογελάς. 

Είναι απίστευτο πως δύο τόσο μικρές λέξεις μπορούν να επιρρεάσουν το ψυχισμό μας σε τόσο μεγάλο βαθμό! Πιστεύεις στον έρωτα; Πιστεύεις στην αγάπη; κάνεις όνειρα;

Γενικότερα είχα τη τάση να κάνω όνειρα, να αναζητώ τον έρωτα, την αγάπη, τη συντροφικότητα, μία ζεστή αγκαλιά που θα γέμιζε το κενό που νοίωθω όλα αυτά τα χρόνια.

Τα όνειρα όμως δεν είναι σαν τα παραμύθια με happy end, μπορούν να εξελιχθούν σε τρομερούς εφιάλτες.

Σήμερα έχω συνειδητοποιήσει πως ο έρωτας δεν μπορεί να ναι δυνατός και για τους δύο, ο ένας αγαπάει περισσότερο, ο ένας δίνεται πιο πολύ... ο ένας υποχωρεί πιο πολύ γιατί απλά αγαπάει. Ο άλλος απλά παίρνει και βολεύεται σε μία κατάσταση!

Αν το σκεφτείς ο έρωτας είναι ένα δυνατό χαρτόνι, που κάποια στιγμή πέφτει στο νερό και σιγά σιγά διαλύεται, ώσπου γίνεται πολτός. Γνωρίζεις κάποιον, μοιράζεσαι πράγματα μαζί του, κάνεις έρωτα, κοιμάστε μαζί αγκαλιά και ξαφνικά, μλια ωραία πρωϊα βλέπεις ένα άλλο πρόσωπο από αυτό το άτομο που είχες γνωρίσει, πιο αδιάφορο, πιο απόμακρο...

Έτσι είναι τελικά η ζωή μας, χάρτινη, που κάποια στιγμή πολτοποιείται. Οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να αγαπάνε. Αγάπη δεν είναι να αγαπάς μία εικόνα μόνο, αλλά πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τα ελαττώματα του άλλου. Να δεχτείς τις ιδιοτροπίες του, τις ανησυχίες του, τα προβλήματα του και μετά αγαπάς όλα τα άλλα... Ποιός όμως είναι τόσο δυνατός για να κάνει κάτι τέτοιο;

Όλοι κοιτάνε μόνο μία εικόνα, που στην ουσία είναι ψεύτικη. Ψεύτικη όπως οι λέξεις αγάπη, έρωτας, ποτέ, πάντα...

Ποιός έχει μάθει να αγαπάει, να νοιάζεται αληθινά, να βάζει στην άκρη τον υπερμετρο εγωισμό του και να σε κοιτάει στα μάτια κάθε φορά που κάνετε έρωτα ή σε φιλάει;

Κανείς γιατί όλοι κρύβονται και προσποιούνται κάτι που θα θέλανε να είναι! Έχω βαρεθεί να είμαι περιτρυγυρισμένος από ψέυτες. Θέλω να πάω σε ένα τσίρκο γιατί εκεί μέσα υπάρχει μία αλήθεια, ενώ έξω από το τσίρκο υπάρχει μία τεράστια ψευτιά, μία οφθαλμαπάτη που μπορεί να σε οδηγήσει στη παράνοια.

Οι λέξεις έχουν χάσει πλέον το νόημα τους, οι πράξεις ελοχεύουν τρομερούς κινδύνους γιατί δεν υπάρχει ειλικρίνεια...

H αγάπη και ο έρωτας είναι σαν ένα ωραίο τρυαντάφυλλο που στο προσφέρει κάποιος, σε κάνει πολύ χαρούμενο για λίγες μέρες, το βάζεις σε ένα ωραίο βάζο αλλά σιγά σιγά αρχίζει να μαραίνεται και να χάνει τα πέταλλα του...

Γυναικείες Ορμόνες

Χοντοσεντερόνη
Βασική γυναικεία ορμόνη, χάρη στην οποία μια γυναίκα, που μπορεί να μην ξέρει να πάει ούτε από την Ομόνοια στο Σύνταγμα, εντοπίζει με κλειστά μάτια όλα τα υποκαταστήματα της αλυσίδας Hondos Center σε ακτίνα 150 ναυτικών μιλίων.

Φερτηκαρταρεκαργιόλη
Ορμόνη, που εκκρίνεται ιδιαίτερα κάθε Σάββατο πρωί, και διεγείρει την γυναίκα έτσι ώστε να αποσπάσει την πιστωτική κάρτα του άντρα, αφού η δική της έχει καταστραφεί από την χοντοσεντερόνη.

Ευρωχλωρίνη
Με την έκκριση αυτής της ορμόνης η γυναίκα αφήνει την πιστωτική κάρτα και στρέφεται στα μετρητά του άντρα, τα οποία και 'καθαρίζει' σε χρόνο ρεκόρ. Εφόσον συνδυαστεί με τις δύο προηγούμενες, ασ'τα να πάνε.

Τηλεφωνίνη
Ορμόνη, που δίνει στη γυναίκα την ικανότητα να μπορεί να μιλά στο τηλέφωνο για πολλές ώρες χωρίς να χρειάζεται τροφή και νερό.
Εκκρίνεται καθημερινά σε σταθερή ποσότητα, αλλά παρατηρείται υπερέκκριση όταν η φερτηκάρταρεκαριόλη και η ευρωχλωρίνη δεν έχουν αποτέλεσμα.

Νυφουλίνη
Πρόκειται για ορμόνη της οποίας η έκκριση αυξάνεται γεωμετρικά με τα χρόνια και η οποία δημιουργεί στη γυναίκα την ακατανίκητη ανάγκη να ντυθεί νυφούλα.
Εξαιρετικά επικίνδυνη για τους άντρες, αφού μπορεί να τους οδηγήσει ακόμη και στον αιφνίδιο γάμο.

Πονοκεφαλίνη
Πρόκειται για ορμόνη που εκκρίνεται κυρίως όταν η γυναίκα βρίσκεται σε ύπτια θέση (=ξαπλωμένη). Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτή η ορμόνη δεν προκαλεί πονοκέφαλο στην γυναίκα αλλά οίδημα (=πρήξιμο) στα γεννητικά όργανα των ανδρών. Η γυναίκα επικαλείται δήθεν πονοκέφαλο για να αποφύγει άλλες δραστηριότητες. Πιστεύεται ότι συσχετίζεται με τη νυφουλίνη στις μικρές και
την φερτηκάρταρεκαργιόλη στις μεγαλύτερες ηλικίες. Πάντοτε όμως συνδυάζεται με την μουρμουρόνη.

Μουρμουρόνη
Βασική γυναικεία ορμόνη, αφού εκκρίνεται από όλες τις γυναίκες και σε όλες τις ηλικίες. Διακρίνεται στη γενικομουρμουρόνη (η γυναίκα μουρμουρίζει γενικά οποιαδήποτε ώρα της ημέρας) και στη κρεβατομουρμουρόνη (εκκρίνεται πριν τον ύπνο και προκαλεί βασανιστική κρεβατομουρμούρα). Σε συνδυασμό με την τηλεφωνίνη προκαλεί μουρμούρα από τηλεφώνου (γνωστή και ως τηλεγκρίνια).
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αν βρεθεί τρόπος περιορισμού της μουρμουρόνης, ο μέσος όρος ζωής των ανδρών θα αυξηθεί άμεσα κατά 15-20 χρόνια.

Eίσαι θετικός ή οροθετικός;

Πολλοί άνδρες παγώνουν στη φράση : " είμαι οροθετικός!". Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι για πιο λόγο παγώνουν!

Κάτι άγνωστο δεν είναι, προστασία υπάρχει και πάνω από όλα υποτίθεται πως από τι στιγμή που έχουν έντονη σεξουαλική ζωή γνωρίζουν τους τρόπους μετάδοσης!

Υποτίθεται όμως!

Έχω βρεθεί και στα δύο στρατόπεδα. Ξέρω πως είναι να μην γνωρίζεις τίποτα για κανέναν, να μην έχεις στο μυαλό σου πως είναι "άρρωστος", και τ'ωρα είμαι στο στρατόπεδο της αντίπερης όχθης. Σήμερα το ζώ, το βιώνω, κυλάει στο αίμα μου, πίνω χάπια για να το πολεμήσω, κάνω συχνα εξετάσεις, με απορρίπτουν συναισθηματικά εξαιτίας αυτού!

Τραγικό ε;

Δε ξέρω τελικά τι είναι πιο τραγικό!

Ο τρόπος που το κόλλησα ή η απόρριψη των ανθρώπων; Μάλλον και τα δύο κάνουν έναν υπέροχο συνδυασμό που μπορεί να σε οδηγήσει στη παράνοια.

Πλέον λέω πως είναι απαράδεκτο να μην γνωρίζει κανείς για το τι είναι hiv, τι είναι το aids κτλ. Οι άνθρωποι δε φοβούνται έναν οροθετικό, γιατί λίγο πολύ γνωρίζουν έστω κάποια υποτιπώδη πράγματα γύρω από αυτή τη μάστιγα, φοβούνται σε μία εξομολόγηση πως μπορεί να ναι και οι ίδιοι και να μην το γνωρίζουν. 

Παγώνουν στο άκουσμα της λέξης "οροθετικός" επειδή δεν εξετάζονται, δεν προσέχουν, δεν φοβούνται και κάνουν όποτε τύχει σεξ χωρίς προφύλαξη!

Αδιαφορώ παντελώς για τους φόβους του καθενός που δημιουργούνται στο άκουσμα αυτής της λέξης. Ο καθένας ατομικά οφείλει να ενειμερώνεται και να προφυλάσσει τον εαυτό του. Το ίδιο έπρεπε να χα κάνει και εγώ και εσείς και όλοι.

Past is past and never changes... Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, οι συνέπειες μένουν μόνο!

Πάμε μία βόλτα μέχρι το στατώπεδο των οροθετικών, δε χρειάζεται να καλυφθείς ολόκληρος για να μην κολλήσεις κάτι, απλά κράτα μου το χέρι. Παρατήρησε τρυγύρω σου, είναι όλοι φυσιολογικοί όπως και εσύ, δε μπορείς αρχικά να καταλάβεις αν είναι όντως οροθετικοί ή αν έχουν έρθει και αυτοί βολτα εδώ όπως εσύ. Υπάρχουν όλες οι κατηγορίες ανδρών, muscle, slim,  αρρενωποί, θηλυπρεπείς κτλ. Βλέπεις καμία διαφορά με εσένα;

Θέλω να πας να κάνεις μία βόλτα τρυγύρω μόνος σου, να μιλήσεις με τους παρευρισκομένους και να ανταλλάξετε απόψεις. Αν σου αρέσει κάποιος προσέγγισε τον αλλα μη τον ρωτήσεις αν είναι οροθετικός ή όχι, αν είναι θα στο πεί από μόνος του, μόνο και μόνο για να σε προστατέψει...

Γιατί με κοιτάς έτσι; τι φοβάσαι; Ναι, αγαπητέ μου θα στο πεί μην φοβάσαι, θα στο εξομολογηθεί μόνο και μόνο για να είναι ειλικρινής απεναντί σου, γιατί όταν θα σε φιλάει θέλει να σε κοιτάει στα μάτια χωρίς φόβο ότι σου κρύβει κάτι. Θα στο πεί για να σε προφυλάξει, για να ξέρεις ότι δε πρόκειται να σου κάνει κακό από τι στιγμή που θα πέρνετε προφυλάξεις.

Μα γιατί με κοιτάς ακόμη με φόβο δε μπορώ να καταλάβω....

"Δε φανταζόμουν ποτέ πως μπορεί να υπάρχουν τόσοι πολλοί οροθετικοί, με κάποιους έχω πάει και οφείλω να σε κοιτάξω στα μάτια και να σου πώ πως μάλλον ανήκω σε αυτό το στρατόπεδο. Φοβάμαι γιατί δεν εξετάστηκα ποτέ, δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα ποτέ να πάθω κάτι τέτοιο...σκεφτόμουν απερίσκεπτα και επιπόλαια γιατί δεν έπερνα προφυλάξεις..."

Ορμονολογία

Αντρικες Ορμονες

Βοδινόλη
Τυπική αντρική ορμόνη. Εκκρίνεται μονίμως και έχει ως αποτέλεσμα ο άντρας να τρώει σαν βόδι ανεξάρτητα αν βρίσκεται σπίτι του, σε ταβέρνα ή στο Vardis και με γυναικεία συντροφιά. Παρότι τα βόδια είναι χορτοφάγα, η βοδινόλη ανοίγει την όρεξη για κάθε είδους ψητά, για ψαρομεζέδες, για σάλτσες και λαδομπούκια. Δεν έχει επιπτώσεις στις πράσινες σαλάτες και στα ραδίκια.

Μπεκρουλίνη (ή κουνουπιδόλη ή χωματόλη ή αυγουλίνη ή λιωματίνη ή κοκκαλίνη)
Ορμόνη που εκκρίνεται οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, αρκεί να υπάρχει η σωστή παρέα. Δημιουργεί τάση προς το μπεκρούλιασμα και συνήθως ακολουθεί χρονικά την βοδινόλη. Συχνές επιπτώσεις είναι ο ύπνος με ρούχα, παπούτσια και ανοιχτά τα φώτα, σπάσιμο καθρέφτη με το κεφάλι κλπ. Αν συνδυαστεί με ατυχία, μπορεί να οδηγήσει σε ξύπνημα δίπλα σε γκόμενα-κουασιμόδο. Η ακατάσχετη έκκριση της μπεκρουλίνης οδηγεί τον άντρα σε σίγουρη καραγκιοζοποίηση.

Ποδοσφαιρίνη
Πανίσχυρη αντρική ορμόνη. Εκκρίνεται τα βράδια του Champions League, Mundial καθώς και τις Κυριακές. Συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι η απώλεια συνείδησης και η πλήρης αδιαφορία για οτιδήποτε συμβαίνει εκτός αγωνιστικού χώρου. Συνοδεύεται από εκφράσεις όπως 'γκ.... οοόχι ρε πο*στη', 'πουτ*να μπάλα', 'πουλημένο κοράκι', 'πάρτε το γκολάκι και μόκο', 'γαμώ τον άξονα της Γης' κ.ά. Στις γυναίκες προκαλεί αντίστοιχη αύξηση της μουρμουρόνης.

Διπλανόλη
Αυτή η ορμόνη εκκρίνεται σε όλους τους άντρες και πιο πολύ σε αυτούς με μόνιμη σχέση. Έχει ως αποτέλεσμα να γουστάρει περισσότερο κάποια άλλη γυναίκα από αυτή που έχει, όπως εκείνη στο διπλανό γραφείο, στο διπλανό διαμέρισμα, στην διπλανή ομπρέλα της παραλίας, στο διπλανό αμάξι στο δρόμο, την κολλητή της φίλης του ή την αδελφή της κλπ. Αυτό συμβαίνει ακόμη και αν
η δική του είναι αντικειμενικά πιο ωραία από τις άλλες. Δεν υπάρχει τρόπος καταστολής αυτής της ορμόνης.

Μο*νοδουλίνη
Πρόκειται για ορμόνη που υπάρχει σε πολλούς άντρες και επιφέρει την πλήρη και άνευ όρων υποδούλωσή του σε κάποια γυναίκα. Η δράση της είναι ύπουλη γιατί ποτέ ο ασθενής δεν έχει επίγνωση της καταστάσεώς του αντίθετα πιστεύει ότι ελέγχει πλήρως τη γυναίκα. Τυπικές ενδείξεις είναι η απομάκρυνση από παλιούς φίλους, η αποχή από αγαπημένες συνήθειες και δραστηριότητες, καθώς και άλλες πιο περίπλοκες. Η ύπαρξη της μο*νοδουλίνης μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο με την βοήθεια τρίτων, κυρίως φίλων αλλά σπάνια αντιμετωπίζεται.

Καληνυχτίνη
Πρόκειται για ειδική περίπτωση ορμόνης που συναντάται σε ορισμένους άντρες. Συνέπεια αυτής είναι ο άντρας να γυροφέρνει κάποια γυναίκα αλλά ποτέ να μην προχωράει παραπάνω. Αρκείται στο να τη συνοδεύει έξω και να την γυρνάει το βράδυ σπίτι, γι'αυτό και λέγεται 'καληνύχτας'. Κάποια στιγμή η καληνυχτίνη αντικαθίσταται από τη μο*νοδουλίνη.

Μπακουρόλη
Άλλη εξειδικευμένη ορμόνη. Χτυπά ορισμένους άντρες και έχει ως αποτέλεσμα να βλέπουν 'πεϊνιρλί' μόνο στα everest , στο filmnet και στο sirocco. Συνήθως οι ασθενείς αυτοί πάνε πολλοί μαζί, τουλάχιστον τρεις, και το καλό τους χέρι είναι πολύ πιο δυνατό