Γιατί;;;;;;

Δε ξέρω τι σημαίνει απαισιοδοξία, κατάθλιψη ή στενχώρια, ξέρω όμως να εκφράζω πως αισθάνομαι μέσα μου.

Όταν γελάω καταλαβαίνετε πως είμαι χαρούμενος, όταν κλαίω πως είμαι στεναχωρημένος, όταν πονάω ότι είμαι μόνος πίσω από μία οθόνη και απλά γράφω.

Δεν έχω μάθει να φοράω μάσκες! Κάθε τι που νοιώθω το λέω ή το γράφω αντίστοιχα! Σημασία δεν έχει τι εισπράττει ο καθένας αλλά το τι πραγματικά εισπράττω εγώ.

Πόσο πολύ πονάω που περιμένω εσένα, εσένα που μπορείς να με κάνεις να γελάω, να ξεχνάω κάθε τι που με στεναχωρεί. 

Εσένα που δεν κοιμόμουν όλο το βράδυ γιατί δεν ήθελα να ξεσκεπαστείς και να μου κρυώσεις. 

Εσένα που σε χαϊδευα όλο το βράδυ και κούρνιαζες γλυκά στην αγκαλιά μου.

Εσένα... Που ήσουν ο "ΕΝΑΣ" για μένα.

Εσύ που με δέχτηκες όπως ήμουν και με φίλαγες το πρωί πρίν φύγεις για δουλειά ακόμη αν μύριζε η ανάσα μου...

Εσύ που μου έλεγες να μην σταματήσω να σε φιλάω την ώρα που μαγείρευες.

Εσύ που με συμβούλευες να προσέχω...

Εσύ που με ζήλευες!

Εσύ...

Χάθηκες μία μέρα ξαφνικά μέσα στο πλήθος! Εκεί που ξεχώριζες και με κράταγες σφικτά, έφυγες μια πρωία χωρίς ένα γιατί και με παράτησες σαν ένα σκυλί στη μέση του δρόμου.

Είσαι μεγάλος, τα περιοδικά πεθαίνουν να σε περιλαμβάνουν μέσα, το ίδιο και οι εφημερίδες, η καρδιά μου όμως ήθελε κάτι άλλο από υστεροφημία και δημοσιότητα. Ένα κοιταγμά σου θα ήταν αρκετό, μία αγκαλιά ένα όνειρο!

Αποφάσισα με εσένα να είμαι ειλικρινής, να σε κοιτάω στα μάτια την ώρα που σε φιλάω χωρίς τύψεις για να δείς πραγματικά ποιός είμαι.

Γιατί έφυγες αγάπη μου έτσι ξαφνικά; τί σου έκανα; δώσε μου μία απάντηση σε παρακαλώ για να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδυα!

Δε θέλω τίποτα άλλο εκτός από το να είσαι καλά ένα γιατί!

Γιατί;;;;;;;;;;