Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

" Πόρνες "

Τέλος πια! Φτάνει, ως εδώ!
Είμαστε όλοι πόρνες τελικά!
Πόρνες που δεν πληρωνόμαστε για τις υπηρεσίες μας!
Πόρνες πουλημένες!
Πόρνες...

Σέρφαρα μέσα στο internet, εδώ και δύο χρόνια είχα ένα profile στο gaydar και στο gayromeo. Σήμερα απαλλάχτηκα οριστικά και από τα δύο! Σιχάθηκα τον εαυτό μου. Έψαχνα για έναν λογικό άνθρωπο, που να μπορεί να μιλήσει και να πεί δύο κουβέντες εκτός από το πόσο τον έχω, τι γουστάρω στο σεξ κτλ.

Κοίταζα διάφορα profiles και το μόνο που έβλεπα ήταν πούτσες και κώλοι σε κοινή θέα. Πόύτσες καυλωμένες , ξεκαύλωτες και κώλοι τουρλωμένοι που περιμένουν με απελπισία να γεμίσουν...

Αϊδίασα, μου ήρθε να ξεράσω. Αναρωτιώμουν τελικά αν όλο αυτό το χρονικό δίαστημα που έμπαινα στα συγκεκριμένα sites μίλαγα μόνο με πούτσες και κώλους και όχι με ανθρώπους! Ένοιωσα σαν πουτάνα, με τη διαφορά ότι οι πουτάνες τουλάχιστον πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους.  Έμπαινα μέσα σε ένα μπουρδέλο που το μόνο που ψάχνουν όλοι είναι ένα χύσιμο, να ξεκαυλώσουν απλά!

Αϊδίασα που ο καθένας τους εκεί μέσα έχει σχεδόν από τρία profiles, ένα που ψάχνει να παρθεί, ένα hiv και ένα με το οποίο μπαίνει για να κράξει κόσμο. Άτομα που ξέρω φατσικά, καθότι το Γκάζι είναι μία μικρή κοινωνία, μου μιλάγανε στο hiv profile και μου λέγανε και εκείνοι για την οροθετικότητα τους, άτομα που ξέρω ότι έχουν και άλλο profile στο οποίο εκθιάζουν το πούτσο τους ή το κωλο τους.

Πόρνες, είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να πω και να χαρακτιρίσω τους εαυτούς μας. Δε θέλω να μαι έτσι όμως και για αυτό τα έσβησα όλα, αν είναι να γίνω πόρνη ας γίνω αλλά τουλάχιστον θα ξέρω πως θα πληρωθώ για τις υπηρεσίες που προσφέρω.

Έχει καταντήσει ο έρωτας και η αγάπη ένα γαμήσι. Δε σεβόμαστε το σώμα μας, τον ίδιο μας τον εαυτο και τα βγάζουμε όλα φόρα παρτίδα... Πάρε κόσμε να χεις! Λές και δεν έχουμε ξανα δεί πούτσα  ή κώλο στη ζωή μας, πρέπει να τα βγάλουμε όλα στη δημοσιότητα!

Όλες οι συζητήσεις είναι για αν τον έχεις μεγάλο ή μικρό, αν γαμιέσαι καλά, αν κάνεις καλές πίπες, αν σου αρέσει το kinky sex, αν γουστάρεις καντίλια κτλ. Μόνο ο τιμοκατάλογος λείπει για να δέσει το γλυκό! 

Ντροπή μας! Είναι ειλικρινά να ντρεπόμαστε που έχουμε γίνει ένα μεγάλο γαμήσι, χάσαμε την ουσία των πραγμάτων, την ανθρώπινη επικοινωνία και το άγκιγμα και κοιτάμε πως θα ξεσκιστούμε με όσους περισσότερους γίνεται! Ήθελα να' ξερα όποιος παρθεί με τους περισσότερους άνδρες κερδίζει κάτι; 

Καλά κάνει η κοινωνία και δεν μας δέχεται, γιατί αν μας δεχτεί θα την κάνουμε ένα τεράστιο μπουρδέλο! Ένα απλό παράδειγμα της κατάστης στο μπουρδέλο : " ΕΧΩ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ!!!!!!!!!!!!! ΨΑΧΝΩ ΕΝΑΝ ΠΑΘΗΤΙΚΟ,AKOMΠΛΕΞΑΡΙΣΤΟ,ΠΟΛΥ ΑΡΡΕΝΩΠΟ!! ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΝΑ ΝΤΥΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ ΣΑΝ ΞΕΚΩΛΙΑΡΑ ΠΟΥΤΑΝΑΡΑ!!! .ΝΑ ΕΧΕΙ ΧΩΡΟ!!!!!!!! " αυτοί είμαστε!





Με τα μάτια....

Σήμερα είχα μία πολύ όμορφη μέρα, βγήκα έξω για καφέ με έναν πολύ καλό φίλο, μιλήσαμε, γελάσαμε και γενικότερα βγήκα από την καθημερινή φθορά.

Καθώς πήγαινα στη δουλειά μου, είδα μία κοπέλα γύρω στα 26, τυφλή να περπατάει στο δρόμο. Ήταν ειλικρινά πανέμορφη, γλυκήτατη, κουνούσε αριστερά-δεξιά το μπαστούνι της και περπατούσε κανονικά. Είπα μέσα μου : " Θεέ μου, σε ευχαριστώ που με έχεις αρτιμελή... ", συνέχισα να περπατάω και κατάλαβα πως αυτό που είπα από μέσα μου ήταν η μεγαλύτερη ανοησία.

Αν και αρτιμελής, είμαι ανάπυρος. Όχι, στο σώμα, αλλά στη ψυχή. Μπορεί να βλέπω, να περπατάω, να ακούω, να αισθάνομαι. Όλα αυτά είναι όμως πλασματικά, εικονικά, ψεύτικα. Όλοι έχουμε να βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε, ακούμε, αυτό που θέλουμε να ακούσουμε, αισθανόμαστε ότι θέλουμε να αισθανθούμε.

Όλα είναι ψεύτικα. Η κοπέλα αυτή που με τόση περιφάνεια θαύμασα, ίσως δεν έχει δεί ποτέ το φώς, ίσως δεν ξέρει πως είναι τα χρώματα, εκτός του μαύρου, ίσως δεν ξέρει τι σημαίνει ομορφία ή ασχήμια. Ξέρει όμως να ξεχωρίζει όλα τα προαναφερθεντα καλύτερα από όλους εμάς, γιατί απλά κοιτάει με τα μάτια της ψυχής.

Δεν κοιτάει για τον τέλειο άνδρα με την απερίγραπτη ομορφιά γιατί δεν μπορεί να την δει, δεν μπορεί να την αντιληφθεί, κοιτάει όμως κάπου αλλού σε βάθος, με νόημα και ουσία, κάτι που όλοι εμείς αγνοούμε γιατί κοιτάμε με τα μάτια μας μόνο!

Αγνοούμε την ψυχή, την ουσία, την επαφή, την αγάπη. Σήμερα συνειδητοποίησα πως δεν είναι η κοπέλα που είδα τυφλή αλλά όλοι εμείς που κοιτάμε για αγάπη που θα έχει το τέλειο σώμα και τα τέλεια χαρακτηριστικά...

Εμείς είμαστε αυτοί που βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Δεν πρέπει να λυπούμαστε τα άτομα που δεν βλέπουν με τα μάτια, γιατί βλέπουν καλύτερα από μας και σε βάθος, εμάς πρέπει να λυπούμαστε!


Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Μα, φυσικά δεν σας αφορά!

Με βάση το σχόλιο που έγινε στην ανάρτηση " Αγάπη & hiv " : "Αν δεν σου χτυπήσει την πόρτα πολύ δύσκολα θα ασχοληθείς.Καλώς ή κακώς.", έχω να κάνω μία παρατήρηση!

Φυσικά και δεν αφορά κανέναν ο ιός hiv, φυσικά και πρέπει να σας είναι αδιάφορο! Άλλωστε τι σας νοιάζει, σας αφορά; όχι, βέβαια, δεν σας αφορά! Δεν υπάρχει στη ζωή σας, παρα μόνο στη ζωή αυτών που έχουν μολυνθεί!

Τι σημασία έχει αν 15.000 άνθρωποι μολύνονται καθημερινά από τον ιό; εσάς και πάλι δεν σας αφορά! Τι σημασία έχει που παιδιά στην Αφρική δεν έχουν γνωρίσει τους γονείς του επειδή πέθαναν απο AIDS; Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει που παιδιά επίσης στην Αφρική δεν φτάνουν μέχρι την ηλικία των 6 ετών επειδή πεθαίνουν από ΑIDS;Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει αν τα κρούσματα των φορέων αυξάνονται ραγδαία σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες;Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει αν ο σύντροφός σας είναι φορέας και δεν το γνωρίζει; Εσάς και πάλι δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει που σε πέντε χρόνια θα έχουν μολυνθεί άλλα 6.0000.0000 άνθρωποι σε όλο το κόσμο; Εσάς σίγουρα δεν σας αφορά. Τι σημασία έχει να χρησιμοποιείτε προφυλακτικό; Αφού δεν σας αφορά!

Σίγουρα δεν σας αφορά, σίγουρα το προσπερνάτε σαν να μην υπάρχει και όμως υπάρχει. Δε ξέρω αν είμαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για να μιλήσω για αυτό, αλλά σίγουρα μπορώ να πώ μία πικρή αλήθεια!

Και εμένα δεν με αφορούσε πριν κολλήσω, και εγώ το αγνοούσα πριν βγεί το αποτέλεσμα θετικό, και εγώ έλεγα πως :" Αφού δεν έχει συμβεί σε εμένα δεν με αφορά ". Κι όμως με αφορούσε και δε το ξερα, ή μάλλον το ξερα και το προσπερνούσα. Προσπερνούσα κάτι που σήμερα με έχει σημαδέψει για πάντα, κάτι που μπορεί να μην σκοτώνει πια αλλά σε οδηγεί σε μία στάσιμη κατάσταση!

Τι σας νοιάζει όμως; Εσάς δεν σας αφορά, όπως δεν αφορούσε και εμένα πριν λίγα χρόνια. Ξέρεις όμως ποιόν πραγματικά εμπιστεύεσαι όταν κάνεις σέξ χωρίς προφύλαξη; έχεις ιατρικό ιστορικό του συντρόφου για να ξέρεις αν πραγματικά έχει κάτι; Πέφτεις ολόκληρος στη φωτιά από τη σιγουριά σου;

Μα ξέχασα εσάς δεν σας αφορά. Για αυτό το λόγο τα κρούσματα στην Ελλάδα αυξάνονται τραγικά ραγδαία, για αυτό οι Μονάδες Ειδικών Λοιμόξεων γεμίζουν καθημερινά από νέα κρούσματα hiv φορέων! Επειδή απλά δεν σας αφορά!

Πόσοι από σας κάνετε test κάθε εξάμηνο; Πόσοι απο σας έχετε επισκευφτεί κάποιον ειδικό γιατρό για να πάρετε πληροφορίες; Πόσοι έχει ψάξει μέσα στο internet θέματα που σχετίζονται με τον hiv;

Δεν θα πώ κανείς για να μην φανω υπερβολικός, αλλά ελάχιστοι! Γιατί ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΦΟΡΑ!


Μία "δίκαιη¨ελληνική κοινωνία


Στο Β1 Τμήμα του Αρείου Πάγου συζητήθηκε η αίτηση του νομικού εκπροσώπου εταιρείας ενδυμάτων που ζητάει να αναιρεθεί απόφαση του Εφετείου που δικαίωσε υπάλληλό της φορέα του AIDS ο οποίος απολύθηκε λόγω της νόσου που έχει προσβληθεί και η εταιρεία υποχρεώθηκε να καταβάλει 7.539 ευρώ για μισθούς υπερημερίας και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.

Η εταιρεία τον απέλυσε επικαλούμενη ότι αντέδρασαν οι συνάδελφοί του όταν πληροφορήθηκαν ότι είναι φορέας του AIDS. Στο Πρωτοδικείο και Εφετείο Αθηνών ο υπάλληλος δικαιώθηκε, καθώς κρίθηκε ότι ήταν καταχρηστική η απόλυση του (κατά παράβαση του άρθρου 281 του Αστικού Κώδικα).

Η εισηγήτρια, αρεοπαγίτης Ειρήνη Αθανασίου πρότεινε να γίνει μερικώς δεκτή η αίτηση αναίρεσης της εταιρείας.

Ειδικότερα, υποστήριξε η αρεοπαγίτης ότι το Εφετείο παραβίασε το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα. Και αυτό γιατί με βάση τις παραδοχές του, η εκ μέρους της εταιρείας καταγγελία της υφισταμένης συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου δεν έπασχε οποιαδήποτε ακυρότητα, ως μη έχουσα γίνει κατάχρηση δικαιώματος, δηλαδή κατά προφανή υπέρβαση των αντικειμενικών ορίων που τάσσονται από το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα.

Ακόμη, η αρεοπαγίτης, μεταξύ των άλλων, ανέφερε ότι η καταγγελία αυτή, πάντοτε με βάση τις παραδοχές της προσβαλλόμενης αποφάσεως, μη έχουσα γίνει από εμπάθεια, εκδικητικότητα ή εχθρική διάθεση εκ μέρους της αναιρεσείουσας προς το πρόσωπο του αναιρεσιβλήτου, απολύτως δικαιολογούνταν από τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της εργοδότιδας αναιρεσείουσας, εφόσον έγινε για την εξασφάλιση της ηρεμίας των λοιπών εργαζομένων στην επιχείρησή της, καθώς και για την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της επιχειρήσεώς της αυτής, οι οποίες (ηρεμία των λοιπών εργαζομένων και εύρυθμη λειτουργία της επιχειρήσεως) είχαν διαταραχθεί σοβαρώς εξαιτίας της ως άνω σοβαρότατης και μεταδοτικής νόσου του αναιρεσιβλήτου η οποία είχε δημιουργήσει στους λοιπούς εργαζομένους συναδέλφους του τελευταίου ανασφάλεια και φόβο για την υγεία τους, γεγονός το οποίο τους ώθησε να ζητήσουν ομαδικώς και μάλιστα εγγράφως την απομάκρυνση του αναιρεσιβλήτου από την εργασία του, επισημαίνοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα δημιουργούνταν σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία της επιχειρήσεως, αντιδρώντας στη συνέχιση της εργασίας του αναιρεσιβλήτου στην επιχείρηση και πιέζοντας εντόνως προς τούτο την αναιρεσείουσα, η οποία τελικά αναγκάστηκε να ενδώσει στις έντονες αυτές πιέσεις και να καταγγείλει τη με τον αναιρεσίβλητο υφιστάμενη σύμβαση εργασίας.

Η αρεοπαγίτης κατέληξε ότι πρέπει να αναιρεθεί μερικώς η προσβαλλόμενη απόφαση και συγκεκριμένα να αναιρεθεί κατά το μέρος της με το οποίο επιδικάστηκε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης υπέρ του απολυμένου φορέα του AIDS γιατί αυτή προϋποθέτει ακυρότητα της ανωτέρω καταγγελίας ως καταχρηστικής, δηλαδή παράνομη και υπαίτια πράξη της εργοδότριας.

Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ

Αυτή είναι η ελληνική δικαιοσύνη, η αδιάβλητη! Σε μία δήθεν προοδευτική χώρα που απλά όλοι το παίζουν υπεράνω.

Αυτή είναι η χώρα για την οποία πληρώνω φόρους, για να καταπατάει τα δικαιώματα μου επειδή είμαι οροθετικός! Νομίζετε πως είναι το πρώτο περιστατικό τέτοιου ρατσισμού; αν ναι κάνετε λάθος. Απλά αυτό είδε το φώς της δημοσιότητας. 

Σαφέστατα δεν τους πειράζουν οι παππάδες με τα κόκκινα string κάτω από το ράσσο, ούτε η υπόθεση του Βατοπεδίου, δεν θα αναφερθώ ούτε και στην υπόθεση Ζαχόπουλου με την  Τσέκου, ούτε και στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου από ένα δημόσιο όργανο... Τους πειράζει όμως ένας οροθετικός που απευθύνθηκε στη δικαιοσύνη να βρει ο χριστιανός το δίκιο του.

Ξέχασα όμως αν δεν το λουστεί κάποιος δεν τον αφορά! Ε, βέβαια έτσι πάει... Τι μας νοιάζει εμάς που καταπατώντε ανθρώπινα δικαιώματα; άλλωστε εμείς είμαστε σωστοί και για όλα φταίνε οι άλλοι. Τι μας νοίαζει για τον οροθετικό που η ίδια η Ελληνική δικαιοσύνη καταδίκασε στο περιθώριο;

Όχι δεν μας νοιάζει αλλά όπως μένουμε εμείς άπραγοι αυτή τη στιγμή, αύριο όταν θα χρειαστούμε ανθρώπους να υπερασπιστούν τα δικά μας δικαιώματα που καταπατώνται καθημερινά, δεν θα πρέπει να αναρρωτηθούμε το γιατί!

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Αγάπη & hiv

Γεννιόμαστε, κάνουμε όνειρα, φανταζόμαστε, ελπίζουμε... Πόσοι άραγε μπορούμε να κάνουμε τα όνειρα μας αληθινά; Πόσα πράγματα μπορούν να συμβούν και να ανατρέψουν τα πάντα στις ζωές μας; να φέρει τα πάνω κάτω;

Από μικρός κοιμόμουν και ξύπναγα με το μαξιλάρι μου αγκαλιά, ελπίζοντας πως κάποια μέρα τη θέση του μαξιλαριού μου θα την πάρει ένας άνδρας, που θα με αγκαλιάζει εκείνος, θα με χαϊδεύει, θα με αγκίζει και θα με σκεπάζει τα κρύα βράδια όταν ξεσκεπάζομαι!

Πόσα πράγματα όμως έχουν συμβεί από τότε... Γνώρισα κάποιον, κόλλησα hiv, και σήμερα είμαι ολομόναχος πίσω από έναν άψυχο υπολογιστή να μου κρατά συντροφιά και να με βοηθάει να εκφράζω τις σκέψεις μου. Πέφτω για ύπνο και φοβάμαι να πάω στην άλλη άκρη του κρεβατιού γιατί είναι παγωμένη και μοναχική. Μου θυμίζει κάθε φορά τη μοναξιά μου. 

Μόνος μου ήρθα στη ζωή και όπως φαίνεται μόνος μου θα φύγω! Αυτό που θα' θελα είναι να μπορούσα πρώτα να ζήσω την αγάπη, να αισθανθώ ολοκληρωμένος και μετά ας πέθαινα. Για' μενα ο έρωτας, μου δίνει ζωή, ενέργεια, ελπίδα, συνεχίζω να κάνω όνειρα, να μην φοβάμαι.

Κάποτε στη ζωή μου υπήρχαν όλα τα χρώματα, σήμερα έχει κυριαρχήσει το μαύρο. Φοβάμαι και σταμάτησα να ονειρεύομαι. Η γιατρός μου, μου έχει τονίσει πολλές φορές πως δεν πρόκειται να πεθάνω από τον ιό hiv. Μέσα μου το ξέρω πολύ καλά, δεν θα πεθάνω από αυτό, θα πεθάνω από τη μοναξιά μου όμως! Μία μοναξιά αβάσταχτη που με σκεπάζει σαν ένα γερό στρώμα πάγου.

Η ειλικρίνεια δεν εκτιμάται, αντιθέτως οι άνθρωποι την πατάνε. Όταν γνωρίζω κάποιον του εξομολογούμε την πάθηση μου, του δίνω την επιλογή να είναι δίπλα μου και να ξέρει ότι πάσχω από κάτι που δεν είναι επικίνδυνο για κανέναν από τι στιγμή που πέρνουμε προφυλάξεις και αφού λαμβάνω την αγωγή μου.

Έχω βαρεθεί να ακούω ότι δεν μπορούν να' ναι δίπλα μου εξαιτίας του ιού, έχω βαρεθεί να ακούω πως δεν μπορούν να το δεχτούν οι άνθρωποι. Δεν είναι κάτι άγνωστο για να φοβούνται πια! Στη τελική δεν το επέλεξα, κανείς δεν το επέλεξε, κανείς δεν το ήθελε!

Δε ξέρω τι θα ταν προτιμότερο, ίσως αν δε το λεγα σε κανέναν να ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Κουράστηκα, με φθείρει καθημερινά. Δεν είναι ο hiv που με σκοτώνει, αλλά η συμπεριφορά των ανθρώπων. Δε θέλω κανείς να με λυπηθεί, δε θέλω κανένας να ναι δίπλα μου μόνο και μόνο από οίκτο. Αγάπη θέλω μόνο.


Ψεύτικα όλα

Έρωτας και αγάπη. Δύο τόσο μεγάλες λέξεις με απεριόριστη δύναμη! Δύο λέξεις που μπορούν να σε κάνουν να πετάς στα σύννεφα και να χαμογελάς. 

Είναι απίστευτο πως δύο τόσο μικρές λέξεις μπορούν να επιρρεάσουν το ψυχισμό μας σε τόσο μεγάλο βαθμό! Πιστεύεις στον έρωτα; Πιστεύεις στην αγάπη; κάνεις όνειρα;

Γενικότερα είχα τη τάση να κάνω όνειρα, να αναζητώ τον έρωτα, την αγάπη, τη συντροφικότητα, μία ζεστή αγκαλιά που θα γέμιζε το κενό που νοίωθω όλα αυτά τα χρόνια.
Τα όνειρα όμως δεν είναι σαν τα παραμύθια με happy end, μπορούν να εξελιχθούν σε τρομερούς εφιάλτες.

Σήμερα έχω συνειδητοποιήσει πως ο έρωτας δεν μπορεί να ναι δυνατός και για τους δύο, ο ένας αγαπάει περισσότερο, ο ένας δίνεται πιο πολύ... ο ένας υποχωρεί πιο πολύ γιατί απλά αγαπάει. Ο άλλος απλά παίρνει και βολεύεται σε μία κατάσταση!

Αν το σκεφτείς ο έρωτας είναι ένα δυνατό χαρτόνι, που κάποια στιγμή πέφτει στο νερό και σιγά σιγά διαλύεται, ώσπου γίνεται πολτός. Γνωρίζεις κάποιον, μοιράζεσαι πράγματα μαζί του, κάνεις έρωτα, κοιμάστε μαζί αγκαλιά και ξαφνικά, μλια ωραία πρωϊα βλέπεις ένα άλλο πρόσωπο από αυτό το άτομο που είχες γνωρίσει, πιο αδιάφορο, πιο απόμακρο...

Έτσι είναι τελικά η ζωή μας, χάρτινη, που κάποια στιγμή πολτοποιείται. Οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να αγαπάνε. Αγάπη δεν είναι να αγαπάς μία εικόνα μόνο, αλλά πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τα ελαττώματα του άλλου. Να δεχτείς τις ιδιοτροπίες του, τις ανησυχίες του, τα προβλήματα του και μετά αγαπάς όλα τα άλλα... Ποιός όμως είναι τόσο δυνατός για να κάνει κάτι τέτοιο;

Όλοι κοιτάνε μόνο μία εικόνα, που στην ουσία είναι ψεύτικη. Ψεύτικη όπως οι λέξεις αγάπη, έρωτας, ποτέ, πάντα...
Ποιός έχει μάθει να αγαπάει, να νοιάζεται αληθινά, να βάζει στην άκρη τον υπερμετρο εγωισμό του και να σε κοιτάει στα μάτια κάθε φορά που κάνετε έρωτα ή σε φιλάει;

Κανείς γιατί όλοι κρύβονται και προσποιούνται κάτι που θα θέλανε να είναι! Έχω βαρεθεί να είμαι περιτρυγυρισμένος από ψέυτες. Θέλω να πάω σε ένα τσίρκο γιατί εκεί μέσα υπάρχει μία αλήθεια, ενώ έξω από το τσίρκο υπάρχει μία τεράστια ψευτιά, μία οφθαλμαπάτη που μπορεί να σε οδηγήσει στη παράνοια.

Οι λέξεις έχουν χάσει πλέον το νόημα τους, οι πράξεις ελοχεύουν τρομερούς κινδύνους γιατί δεν υπάρχει ειλικρίνεια...

H αγάπη και ο έρωτας είναι σαν ένα ωραίο τρυαντάφυλλο που στο προσφέρει κάποιος, σε κάνει πολύ χαρούμενο για λίγες μέρες, το βάζεις σε ένα ωραίο βάζο αλλά σιγά σιγά αρχίζει να μαραίνεται και να χάνει τα πέταλλα του...


Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Γυναικείες Ορμόνες


Χοντοσεντερόνη
Βασική γυναικεία ορμόνη, χάρη στην οποία μια γυναίκα, που μπορεί να μην ξέρει να πάει ούτε από την Ομόνοια στο Σύνταγμα, εντοπίζει με κλειστά μάτια όλα τα υποκαταστήματα της αλυσίδας Hondos Center σε ακτίνα 150 ναυτικών μιλίων.

Φερτηκαρταρεκαργιόλη
Ορμόνη, που εκκρίνεται ιδιαίτερα κάθε Σάββατο πρωί, και διεγείρει την γυναίκα έτσι ώστε να αποσπάσει την πιστωτική κάρτα του άντρα, αφού η δική της έχει καταστραφεί από την χοντοσεντερόνη.

Ευρωχλωρίνη
Με την έκκριση αυτής της ορμόνης η γυναίκα αφήνει την πιστωτική κάρτα και στρέφεται στα μετρητά του άντρα, τα οποία και 'καθαρίζει' σε χρόνο ρεκόρ. Εφόσον συνδυαστεί με τις δύο προηγούμενες, ασ'τα να πάνε.

Τηλεφωνίνη
Ορμόνη, που δίνει στη γυναίκα την ικανότητα να μπορεί να μιλά στο τηλέφωνο για πολλές ώρες χωρίς να χρειάζεται τροφή και νερό.
Εκκρίνεται καθημερινά σε σταθερή ποσότητα, αλλά παρατηρείται υπερέκκριση όταν η φερτηκάρταρεκαριόλη και η ευρωχλωρίνη δεν έχουν αποτέλεσμα.

Νυφουλίνη
Πρόκειται για ορμόνη της οποίας η έκκριση αυξάνεται γεωμετρικά με τα χρόνια και η οποία δημιουργεί στη γυναίκα την ακατανίκητη ανάγκη να ντυθεί νυφούλα.
Εξαιρετικά επικίνδυνη για τους άντρες, αφού μπορεί να τους οδηγήσει ακόμη και στον αιφνίδιο γάμο.

Πονοκεφαλίνη
Πρόκειται για ορμόνη που εκκρίνεται κυρίως όταν η γυναίκα βρίσκεται σε ύπτια θέση (=ξαπλωμένη). Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτή η ορμόνη δεν προκαλεί πονοκέφαλο στην γυναίκα αλλά οίδημα (=πρήξιμο) στα γεννητικά όργανα των ανδρών. Η γυναίκα επικαλείται δήθεν πονοκέφαλο για να αποφύγει άλλες δραστηριότητες. Πιστεύεται ότι συσχετίζεται με τη νυφουλίνη στις μικρές και
την φερτηκάρταρεκαργιόλη στις μεγαλύτερες ηλικίες. Πάντοτε όμως συνδυάζεται με την μουρμουρόνη.

Μουρμουρόνη
Βασική γυναικεία ορμόνη, αφού εκκρίνεται από όλες τις γυναίκες και σε όλες τις ηλικίες. Διακρίνεται στη γενικομουρμουρόνη (η γυναίκα μουρμουρίζει γενικά οποιαδήποτε ώρα της ημέρας) και στη κρεβατομουρμουρόνη (εκκρίνεται πριν τον ύπνο και προκαλεί βασανιστική κρεβατομουρμούρα). Σε συνδυασμό με την τηλεφωνίνη προκαλεί μουρμούρα από τηλεφώνου (γνωστή και ως τηλεγκρίνια).
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αν βρεθεί τρόπος περιορισμού της μουρμουρόνης, ο μέσος όρος ζωής των ανδρών θα αυξηθεί άμεσα κατά 15-20 χρόνια.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Eίσαι θετικός ή οροθετικός;

Πολλοί άνδρες παγώνουν στη φράση : " είμαι οροθετικός!". Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι για πιο λόγο παγώνουν!

Κάτι άγνωστο δεν είναι, προστασία υπάρχει και πάνω από όλα υποτίθεται πως από τι στιγμή που έχουν έντονη σεξουαλική ζωή γνωρίζουν τους τρόπους μετάδοσης!

Υποτίθεται όμως!
Έχω βρεθεί και στα δύο στρατόπεδα. Ξέρω πως είναι να μην γνωρίζεις τίποτα για κανέναν, να μην έχεις στο μυαλό σου πως είναι "άρρωστος", και τ'ωρα είμαι στο στρατόπεδο της αντίπερης όχθης. Σήμερα το ζώ, το βιώνω, κυλάει στο αίμα μου, πίνω χάπια για να το πολεμήσω, κάνω συχνα εξετάσεις, με απορρίπτουν συναισθηματικά εξαιτίας αυτού!
Τραγικό ε;

Δε ξέρω τελικά τι είναι πιο τραγικό!
Ο τρόπος που το κόλλησα ή η απόρριψη των ανθρώπων; Μάλλον και τα δύο κάνουν έναν υπέροχο συνδυασμό που μπορεί να σε οδηγήσει στη παράνοια.

Πλέον λέω πως είναι απαράδεκτο να μην γνωρίζει κανείς για το τι είναι hiv, τι είναι το aids κτλ. Οι άνθρωποι δε φοβούνται έναν οροθετικό, γιατί λίγο πολύ γνωρίζουν έστω κάποια υποτιπώδη πράγματα γύρω από αυτή τη μάστιγα, φοβούνται σε μία εξομολόγηση πως μπορεί να ναι και οι ίδιοι και να μην το γνωρίζουν. 

Παγώνουν στο άκουσμα της λέξης "οροθετικός" επειδή δεν εξετάζονται, δεν προσέχουν, δεν φοβούνται και κάνουν όποτε τύχει σεξ χωρίς προφύλαξη!
Αδιαφορώ παντελώς για τους φόβους του καθενός που δημιουργούνται στο άκουσμα αυτής της λέξης. Ο καθένας ατομικά οφείλει να ενειμερώνεται και να προφυλάσσει τον εαυτό του. Το ίδιο έπρεπε να χα κάνει και εγώ και εσείς και όλοι.
Past is past and never changes... Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, οι συνέπειες μένουν μόνο!

Πάμε μία βόλτα μέχρι το στατώπεδο των οροθετικών, δε χρειάζεται να καλυφθείς ολόκληρος για να μην κολλήσεις κάτι, απλά κράτα μου το χέρι. Παρατήρησε τρυγύρω σου, είναι όλοι φυσιολογικοί όπως και εσύ, δε μπορείς αρχικά να καταλάβεις αν είναι όντως οροθετικοί ή αν έχουν έρθει και αυτοί βολτα εδώ όπως εσύ. Υπάρχουν όλες οι κατηγορίες ανδρών, muscle, slim,  αρρενωποί, θηλυπρεπείς κτλ. Βλέπεις καμία διαφορά με εσένα;

Θέλω να πας να κάνεις μία βόλτα τρυγύρω μόνος σου, να μιλήσεις με τους παρευρισκομένους και να ανταλλάξετε απόψεις. Αν σου αρέσει κάποιος προσέγγισε τον αλλα μη τον ρωτήσεις αν είναι οροθετικός ή όχι, αν είναι θα στο πεί από μόνος του, μόνο και μόνο για να σε προστατέψει...

Γιατί με κοιτάς έτσι; τι φοβάσαι; Ναι, αγαπητέ μου θα στο πεί μην φοβάσαι, θα στο εξομολογηθεί μόνο και μόνο για να είναι ειλικρινής απεναντί σου, γιατί όταν θα σε φιλάει θέλει να σε κοιτάει στα μάτια χωρίς φόβο ότι σου κρύβει κάτι. Θα στο πεί για να σε προφυλάξει, για να ξέρεις ότι δε πρόκειται να σου κάνει κακό από τι στιγμή που θα πέρνετε προφυλάξεις.

Μα γιατί με κοιτάς ακόμη με φόβο δε μπορώ να καταλάβω....
"Δε φανταζόμουν ποτέ πως μπορεί να υπάρχουν τόσοι πολλοί οροθετικοί, με κάποιους έχω πάει και οφείλω να σε κοιτάξω στα μάτια και να σου πώ πως μάλλον ανήκω σε αυτό το στρατόπεδο. Φοβάμαι γιατί δεν εξετάστηκα ποτέ, δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα ποτέ να πάθω κάτι τέτοιο...σκεφτόμουν απερίσκεπτα και επιπόλαια γιατί δεν έπερνα προφυλάξεις..."




Ορμονολογία


Αντρικες Ορμονες

Βοδινόλη
Τυπική αντρική ορμόνη. Εκκρίνεται μονίμως και έχει ως αποτέλεσμα ο άντρας να τρώει σαν βόδι ανεξάρτητα αν βρίσκεται σπίτι του, σε ταβέρνα ή στο Vardis και με γυναικεία συντροφιά. Παρότι τα βόδια είναι χορτοφάγα, η βοδινόλη ανοίγει την όρεξη για κάθε είδους ψητά, για ψαρομεζέδες, για σάλτσες και λαδομπούκια. Δεν έχει επιπτώσεις στις πράσινες σαλάτες και στα ραδίκια.

Μπεκρουλίνη (ή κουνουπιδόλη ή χωματόλη ή αυγουλίνη ή λιωματίνη ή κοκκαλίνη)
Ορμόνη που εκκρίνεται οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, αρκεί να υπάρχει η σωστή παρέα. Δημιουργεί τάση προς το μπεκρούλιασμα και συνήθως ακολουθεί χρονικά την βοδινόλη. Συχνές επιπτώσεις είναι ο ύπνος με ρούχα, παπούτσια και ανοιχτά τα φώτα, σπάσιμο καθρέφτη με το κεφάλι κλπ. Αν συνδυαστεί με ατυχία, μπορεί να οδηγήσει σε ξύπνημα δίπλα σε γκόμενα-κουασιμόδο. Η ακατάσχετη έκκριση της μπεκρουλίνης οδηγεί τον άντρα σε σίγουρη καραγκιοζοποίηση.

Ποδοσφαιρίνη
Πανίσχυρη αντρική ορμόνη. Εκκρίνεται τα βράδια του Champions League, Mundial καθώς και τις Κυριακές. Συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι η απώλεια συνείδησης και η πλήρης αδιαφορία για οτιδήποτε συμβαίνει εκτός αγωνιστικού χώρου. Συνοδεύεται από εκφράσεις όπως 'γκ.... οοόχι ρε πο*στη', 'πουτ*να μπάλα', 'πουλημένο κοράκι', 'πάρτε το γκολάκι και μόκο', 'γαμώ τον άξονα της Γης' κ.ά. Στις γυναίκες προκαλεί αντίστοιχη αύξηση της μουρμουρόνης.

Διπλανόλη
Αυτή η ορμόνη εκκρίνεται σε όλους τους άντρες και πιο πολύ σε αυτούς με μόνιμη σχέση. Έχει ως αποτέλεσμα να γουστάρει περισσότερο κάποια άλλη γυναίκα από αυτή που έχει, όπως εκείνη στο διπλανό γραφείο, στο διπλανό διαμέρισμα, στην διπλανή ομπρέλα της παραλίας, στο διπλανό αμάξι στο δρόμο, την κολλητή της φίλης του ή την αδελφή της κλπ. Αυτό συμβαίνει ακόμη και αν
η δική του είναι αντικειμενικά πιο ωραία από τις άλλες. Δεν υπάρχει τρόπος καταστολής αυτής της ορμόνης.

Μο*νοδουλίνη
Πρόκειται για ορμόνη που υπάρχει σε πολλούς άντρες και επιφέρει την πλήρη και άνευ όρων υποδούλωσή του σε κάποια γυναίκα. Η δράση της είναι ύπουλη γιατί ποτέ ο ασθενής δεν έχει επίγνωση της καταστάσεώς του αντίθετα πιστεύει ότι ελέγχει πλήρως τη γυναίκα. Τυπικές ενδείξεις είναι η απομάκρυνση από παλιούς φίλους, η αποχή από αγαπημένες συνήθειες και δραστηριότητες, καθώς και άλλες πιο περίπλοκες. Η ύπαρξη της μο*νοδουλίνης μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο με την βοήθεια τρίτων, κυρίως φίλων αλλά σπάνια αντιμετωπίζεται.

Καληνυχτίνη
Πρόκειται για ειδική περίπτωση ορμόνης που συναντάται σε ορισμένους άντρες. Συνέπεια αυτής είναι ο άντρας να γυροφέρνει κάποια γυναίκα αλλά ποτέ να μην προχωράει παραπάνω. Αρκείται στο να τη συνοδεύει έξω και να την γυρνάει το βράδυ σπίτι, γι'αυτό και λέγεται 'καληνύχτας'. Κάποια στιγμή η καληνυχτίνη αντικαθίσταται από τη μο*νοδουλίνη.

Μπακουρόλη
Άλλη εξειδικευμένη ορμόνη. Χτυπά ορισμένους άντρες και έχει ως αποτέλεσμα να βλέπουν 'πεϊνιρλί' μόνο στα everest , στο filmnet και στο sirocco. Συνήθως οι ασθενείς αυτοί πάνε πολλοί μαζί, τουλάχιστον τρεις, και το καλό τους χέρι είναι πολύ πιο δυνατό

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Μάσκες

Ήρθαν και οι απόκριες. Ναί, πρέπει να βγούμε όλοι στους δρόμους και να το γιορτάσουμε, να χορέψουμε, να ουρλιάξουμε, να ξεφαντώσουμε. Είναι η μεγαλήτερη γιορτή του έτους και πρέπει να όλοι μας να δώσουμε το καλύτερο μας εαυτό.

Είναι η μεγαλύτερη γιορτή του έτους γιατί επίσημα μπορούμε όλοι να βάλουμε τις μάσκες μας. Το υπόλοιπον έτος τις φοράμε ανεπίσημα, τώρα όμως δεν υπάρχει κανένας φόβος να σας κακολογήσει κάποιος για τη διπροσωπία σας. Βάλτε τις μάσκες σας και κάντε ότι κάνατε ανέκαθεν, χωρίς φόβο, χωρίς τύψεις, κοροϊδέψτε όσους θέλετε άφοβα, άλλωστε τόσο καιρό που το κάνατε σας κακολόγησε ποτέ κανείς; Γιατί λοιπόν να το κάνουν τώρα που έχετε και έναν παραπάνο λόγο;

Οι μάσκες δεν πέφτουν ποτέ όπως φαίνεται, για αυτό και γιορτάζουμε τις απόκριες κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα και κάθε μήνα! Οι άνθρωποι δε δείχνουν αυτό που είναι αλλά αυτό που θα ήθελαν να είναι. 

Τα άρματα όμως που παρελαύνουν τις απόκριες είναι φτιαγμένα από χαρτί και γκρεμίζονται σχετικά εύκολα, έτσι εύκολα που κάποιος μπορεί να παίξει με τη καρδιά σου, τα συναισθήματα σου, τη ζωή σου και τα ονειρά σου και να τα γκρεμίσει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Αν ρωτήσεις έναν χορευτή που έχει πέσει πάνω από ένα τέτοιο άρμα και έχει χτυπήσει "αν θα ξανα ανέβαινε"... θα σε κοιτούσε στα μάτια με μία μικρή δυσπιστία σαν να μην είναι σίγουρος για το τι θα έκανε. 'Ισως ξανα ανέβαινε, ίσως όμως όχι.

Έτσι είναι τελικά και η εμπιστοσύνη, ένα αποκριάτικο φιάσκο, ένα χάρτινο άρμα που πας να βασιστείς πάνω του και εκείνο σε ρίχνει. Από τους παρευρισκομένους όμως στη παρέλαση το μεγαλύτερο ποσοστό θα αρχίσει να γελάει, λίγοι θα σου δώσουν το χέρι για να μπορέσεις να ξανα σηκωθείς.

Να ξανα σηκωθείς μέσα από συντρίμια... Αν πάλι δε σου δώσει κανείς το χέρι και δε μπορείς να σηκωθείς από μόνος σου τότε θα σε πατήσουν οι άλλοι που παρελάυνουν ή το επόμενο άρμα που ακολουθεί. Και από κει που ήσουν ο πρωταγωνιστής, γίνεσαι ξαφνικά ο παρατηρητής, βλέπεις τα πάντα να περνάνε γύρω σου και εσύ κάτω στο δρόμο με τα τραυματά σου.

Ακούς φωνές γύρω σου, γέλια και ουρλιαχτά και ένα δάκρυ από αγανάκτηση τρέχει από τα μάτια σου και αναρωτιέσαι :" μα ούτε ένας να μη με βοηθήσει;". Αυτή είναι η πραγματική ζωή, αποκριάτικη, ψεύτικη, χάρτινη, φτιαγμένη από χαρτοπολτό.

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Απιστία

Χτές το βράδυ είχα ένα επαγγελματικό ραντεβού να πάω να μιλήσω με τον ιδιοκτήτη ενός gay club για να δουλέψω κάποιες μέρες ως σερβιτόρος.

Αφού είπαμε τα επαγγελματικά μας είπα να καθήσω λίγο παραπάνω να πιώ ένα ποτό. Κάθησα σε μία γωνία, έπινα το ποτό μου και σκεφτόμουν χιλιάδες πράγματα που με απασχολούν. Κάθώς ήμουν βυθισμένος μέσα στις σκέψεις μου ένοιωσα δύο μάτια καρφωμένα πάνω μου.

Ακριβώς απέναντι μου καθόταν μία παρέα τριών ατόμων. Δύο άντρες και μία γυναίκα, αυτός που με κοιτούσε επίμονα ήταν γύρω στα 32-33 και σε γενικές γραμμές ωραίος!

Με κοιτούσε πάνω από μία ώρα και για να μαι ειλικρινής είχε γίνει κάπως κουραστικό, σε σημείο που με έκανε να αναρωτιέμαι για πιο λόγο αφού του αρέσω δεν έρχεται να μου μιλήσει.

Πήγα στο μπάρ να πάρω άλλο ένα ποτό και ήρθε δίπλα μου και μου ψιθύρησε στο αυτί μου το όνομα του, συστήθηκα και εγώ με τη σειρά μου. Το επόμενο βήμα του ήταν να πάει πίσω στη παρέα του, και μέχρι εκείνη την ώρα που νόμιζα πως ήταν απλώς φίλοι μεταξύ τους, τον βλέπω να φιλάει τον άλλον στο στόμα και να συνεχίζει να με κοιτάει!

Μου ρθε να πάω και να του δώσω μία μπουνιά να του πεταγόταν όλη η μασέλα έξω!
Στη συνέχεια ο γκόμενος του με τη κοπελιά ανέβηκαν πάνω στο μπάρ και άρχισαν να χορεύουν. Τότε λοιπόν ο ¨εραστής του Γκαζίου", βρήκε την ευκαιρία να έρθει να μου ξαναμιλήσει.

Οι φράσεις του ήταν οι εξής :" είσαι πολύ ωραίο παιδί... πώς και μόνος...ωραία μάτια έχεις...", οι απανήσεις μου βέβαια δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με αυτές που θα περίμενε! Επειδή δεν του απαντούσα στην αρχή καθότι περίμενα να τελειώσουν οι ερωτήσεις του, του λέω :" είμαι ωραίο παιδί...γουστάρω να βγάινω μόνος παρα με μαλακές όπως εσύ... και που στο διάολο είδες τα μάτια μου μές στο σκοτάδι;"

Έμεινε άφωνος! Προφανώς έμεινε άφωνος όχι με τη πράξη του αλλά με αυτά που του είπα. Για πια συντροφηκότητα και εμπιστοσύνη μιλάμε μετα; για πια όνειρα; αϊδιασα εκεί μέσα, ήπια το ποτό μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα και σηκώθηκα να φύγω!

Φίλαγε τον άλλον στο στόμα και τα μάτια του ήταν κολλημένα πάνω μου, τι δυσποσωπία θεέ μου!
Γιατί ρε βλάχο τον έχεις το γκόμενο και τον στολίζεις με κέρατα με τον καθένα που θα σου γυαλίσει; γιατί το ότι δεν ήμουν εγώ δε σημαίνει κάτι, θα βρεί κάποιους άλλους.
Τι θράσσος είναι αυτό πια! Τι ειρωνία, να σε φιλάει κάποιος,να σε έχει αγκαλιά και εκεί που εσύ πετάς από χαρά στα σύννεφα, πετάγονται παράλληλα και στους κροτάφους σου τα κερατάκια.

Λυπάμαι ειλικρινά, αλλά το χτεσινό που έγινε μου έδωσε δύναμη να πω πως αν μη τι άλλο εγώ δεν είμαι τα ίδια σκατά με όλους αυτούς, γιατί κοιτάζω τον άλλον στα μάτια όταν τον φιλάω...

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

will you?

Μουστάκι!

Φαίνεται πως η φράση:" να μου το θυμηθείς αυτή θα σε βάλει να κόψεις μέχρι και το μουστάκι..." είχε και έχει βάση.!
Χτές είχα μία συζήτηση με ένα φιλαράκι, πίναμε λευκό κρασί και συζητάγαμε κάτω από το φώς της σόμπς που έχω για να μου ζεσταίνει το σπίτι.
Καταλήξαμε πως κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Οι άνθρωποι αλλάζουν το ίδιο και οι επόχες!
Αντί όμως να αλλάζουν προς το καλύτερο... βαδίζουν ολοταχώς στο Καιάδα!
Ας πάμε λίγα χρόνια πιο πίσω. Τότε που δεν υπήρχαν in clubs, τρελλή μόδα, τρελλά κουρέματα, τόσο μεγάλη ανεργία και τόσο πολύ ψέμμα!
Θα παρατηρήσουμε πως οι άνδρες τότε είχαν μία ντομπροσύνη, λόγο και τιμιότητα, σεβασμό και είλικρίνια!
Βγαίνανε στα ελάχιστα τότε gay clubs και φλέρτάρανε, μιλούσε ο ένας στον άλλον, οι ματίες δίνανε και πέρνανε και ο λόγος τουε ήταν πιο είλικρινής σε αντίθεση με σήμερα.
Σου έλεγαν για παράδειγμα :" φιλάρα σε γουστάρω και θέλω να κάνουμε σεξ...", ήθελες;πήγαινες. Δεν ήθελες; καθόσουν στα αυγά σου και θα έβρισκες κάποιον άλλον.
Τιμούσαν αν το θές το μουστάκι που είχαν τότε οι περίσσότεροι και σεβόντουσαν περισσότερο τα παντελόνια που φορούσαν  σε αντίθεση με σήμερα.
Σήμερα κυριαρχεί μία πουστιά, όχι στο σώμα, άλλωστε δε με αφορά το τι κάνει ο καθένας και η καθεμιά στο κρεβάτι του/της, αλλά στη ψυχή!
Ψεύτικα λόγια, ψεύτικες σχέσεις- φιλικές και ερωτικές. Όλα είναι ένα θεα αθήναι, πάς σε ενα gay club και βλέπεις τους ανθρώπους αντί να φλερτάρουν και να χορεύουν ρυθμικά στη μελωδία της μουσικης, να κάθονται και να περιφανεύονται για τα επώνυμα ρούχα που φοράνε, για το νέο χτένισμα που έκαναν, για το πανάκριβο κινητό που κρατάνε στα χέρια τους αλλά ποτέ δε χτυπάει γιατί δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα σε κανέναν.
Κάποτε ναι υπήρχαν gay σήμερα υπάρχουν μόνο πούστηδες!
Έχουν δίκιο που μας αποκαλούν έτσι για φαντάσου άλλωστε!
Το μόνο που τους νοίαζει έιναι τι θα φορέσουν, πώς θα κάνουν σεξ, για το πώς θα θάψουν τους φίλους τους από ζήλια ή ακόμη χειρότερα πώς θα του φάνε το γκόμενο!
Και άντε για να μην με πείτε και κυνικό, αντιπαρέρχομαι όλα τα προαναφερθέντα και θα εστιάσω στο γεγονός πως οι άνθρωποι δε μιλάνε μεταξύ τους, δεν έχουν ούτε μία απλή στοιχειώδη επικοινωνία μεταξύ τους! Κενοί άθρωποι σαν τα κουτάκια των αναψυκτικών!
Δε ξέρω αν πρέπει να λυπάμε αυτούς που είναι έτσι ή εμένα που πιστεύω ακόμη σε αξίες όπως είναι η φίλία, ο έρωτας, η ανθρώπινη επαφή σωματική και ψυχική!
Δε θέλω να καταλήξω μόνος και γέρος να πηγαίνω σε gay clubs προκειμένου να ανοίξει το μάτι μου.
Δε θέλω αυτή τη κοινωνία που έφτιαξαν κάποιοι η οποία δεν αποσκοπεί απολύτως πουθενά παρα μόνο στη μοναξία και την αποξένωση!
Α ρε Λάσκαρη από τότε που ξύρισες το Γεωργίτση στη ταινία :" Γοργόνες και μάγκες" όλοι γίνανε φρου φρου και αρώματα! 

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Stepping Stone

Είναι ένα κομμάτο που αγγίζει τη ψυχή μου, τη ζωή μου.
.ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΩ STEPPING STONE ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ!
Όλοι αυτό ψάχνουν, ένα υποκατάστατο αγάπης. Όπως είναι η σοκολάτα για το σεξ!
Δε θέλω υποκατάστατα, δε θέλω ψεύτικα όνειρα και ελπίδες από κανέναν. Θέλω
ειλικρίνεια, να με κοιτάει ο άλλος στα μάτια και
να το εννοεί. Τι λέω, θεέ μου τι λέω!!!!
Εδώ δε μπορούν να κοιταξουν τους ίδιους τους εαυτούς τους στο καθρέφτη
θα κοιτάξουν εμένα;
Σιχαίνομαι πια να με αγγίζουν όλοι οι άνδρες γιατί ξέρω πως είναι βρώμικοι
, όχι από θέμα μπάνιου αλλά από τα ψέμματα που λένε!
Ναί, είναι βρώμικοι γιατί κρύβονται μέσα από τα παντελόνια τους... Ψέμματα, 
υποκρισία και όνειρα χάρτινα προσφέρουν για να
αποκτήσουν μία ακόμη ώρα σεξ. Τι αλλό προσφέρουν; τι άλλο μπορούν να 
κάνουν με επιτυχία;
Α! ναι, ξέχασα, μόλις "τελειώσουν" να ανάβουν τσιγάρο και 
να σου γυρνάνε τη πλάτη!
Χτές αποφάσισα να πάω σε ένα gay club, το είχα μεγάλη ανάγκη,
όλη τη βδομάδα δούλευα και ήθελα να βγώ λιγο να ξεσκάσω!
Αηδίασα με εμένα. Μπήκα μέσα και παρήγγειλα ένα ποτό, κάθησα
σε μία γωνία και παρατηρούσα τους παρευρισκομένους.
Το μόνο που παρατήρησα στα μάτια όλων ήταν μία απελπισία, όχι
για τη κατάσταση τους αλλά απελπισμένοι για σεξ!
Δε προλάβαινε να μπεί άνθρωπος μέσα στο μαγαζί και τον περνάγανε
από ακτινογραφία!
Πού σκατά πρέπει να πάω για να βρώ έναν άνθρωπο να μιλήσουμε,
να ανταλλάξουμε απόψεις, να γνωριστούμε, να αγκαλιαστούμε και
αν ταιριάζουμε να φιληθούμε, να κάνουμε έρωτα, να νοίωσω
το κορμί του, τα χείλη του...
Τι πιο ανθρώπινο από αυτό υπάρχει στο κόσμο;
Τι πιό αγνό;
Αλλά τι λέω! Αγνότητα!
Ποιός είναι αγνός από μας για να προσφέρει και κάτι τόσο μεγάλο
και αληθινό στον οποιονδήποτε!
Σιχάθηκα πια!....

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Άνδρες=Γουρούνια

Μία ακόμη Δευτέρα ξύπνησα και πήγαινα πρωί πρωί στη δουλειά μου.
08:15 φτάνω στο μετρό και περιμένω με ανυπομονισία να έρθω γιατί αν αργήσω έστω 5' θα μας τη πει ο "καλός" προϊστάμενος.
08:17 ήρθε και μπαίνω μέσα. Απεναντί μου ήταν ένα παντρεμένο ζευγάρι, ήταν περίπου και οι δύο γύρω στα 45. Μία πολύ όμορφη και καλοδιατηρημένη γυναίκα σε αντίθεση με άλλες γυναίκες τις ηλικίας της και ένας καλοδιατηρημένος επίσης άνδρας με λίγες άσπρες τρίχες στους κροτάφους του για να του υπενθιμύζουν που και που την ηλικία του.
08:30 η γυναίκα του κατέβηκε στο σταθμό Μέγαρο Μουσικής και εμείς συνεχίσαμε... Δε πρόλαβε καλά, καλά να κατεβεί η γυναίκα και ο άλλος με ένα θράσσος γουρλώνει τα μάτια του και καρφώνει με το βλέμμα του μία κοπελίτσα που ήταν απέναντι του.
Δεν έφυγε το βλέμμα του λεπτό από πάνω της! Μου ρθε να του χώσω μία μπουνιά να του πεταχτεί όλη η μασέλα έξω!
Στη γυναίκα του όσο ήταν στο μετρό δεν ήξερε να δώσει ένα φιλί, να της κρατήσει λίγο το χέρι ή να της χαϊδέψει λίγο τα μαλλιά, την γκομενίτσα όμως ήξερε να τη λιγουρεύεται σαν ξερολούκουμο!
Ε βέβαια θα πουν κάτι φαλοκρατικά γουνούρια, έτσι κάνουν οι άνδρες!
Αν έτσι κάνουν οι άνδρες ας πάνε καλύτερα να πνιγούν!
Να ξενοπγδάνε ξέρουν! Να βάζουν όμως και κανένα πλυντήριο ή να βράσουν κανένα αυγο δεν έχουν ίδεα και δεν μπαίνουν βέβαια στο κόπο να μάθουν, γιατί έχουν τη δουλάρα που τους μαγειρεύει, τους καθαρίζει, τους μεγαλώνει τα παιδιά, τους παρηγορεί όταν χάνει η ομάδα τους και κάνουν σαν μικρά σαν κοριτσάκια που δε τους έδωσε ο Ρουβάς αυτόγραφο!
Συχάθηκα τον εαυτό μου που γεννήθηκα άνθρωπος.
Φαντάσου πως αν η κοπελιά που τη κοίταζε τόσο έντονα, του έδινε το τηλέφωνο της που θα μπορούσε να φτάσει...
Μωρέ τελικά καλά λένε πως όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν!
Σκέψου απλά τι κάνει ένας άνδρας με μεγάλη επιτυχία... και αυτό παίζεται!
Τρώει σαν ζώον, κοιμάται επίσης σαν ζώον, απαιτεί (καθαρά ρούχα, να βγαίνει με τα ρεμάλια τους φίλους του και να δέχεται και η γυναίκα του τη σκρώφα τη μάνα του που της βγάζει το λάδι επειδή τον είχε καλομάθει το κανακάρη της και θέλει η νύφη της να κάνει ότι της λέει), βλέπει αγώνες στη τηλεόραση σαν βλάκας και πάνω από όλα στεναχωριέται για πολύ σοβαρα πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι έχασε η ομάδα του και όχι επειδή έχει κάνει τη γυναίκα του να νοίωθει παραμελημένη.
Έχω βαρεθέι το ποιηματάκι που θέλει τις γυναίκες να ευνουχίζουν τους άνδρες και να τους κάνουν gay!
Mάλλον το αντίθετο συμβαίνει, αυτοί τις ευχουχίζουν με τη συμπεριφορά τους και τις κάνουν λεσβίες.
Ας το σκεφτούμε αλλίως! Πόσοι άνδρες ικανοποιύν σεξουαλικά τις συντρόφους τους; νοιάζονται για το τι θέλουν στο κρεβάτι που κάνουν έρωτα; αν θέλουν τρυφερότητα ή αγριάδα, αγκαλιές και φιλιά ή σφαλιάρες στο πωπουδάκι;
Κάνουν ότι κάνουν ή μάλλον προσπαθούν να το κάνουν, για να επιβεβαιώσουν ότι είναι άνδρες 100% και όχι αδερφούλες.
Συγγνώμη τότε αλλά είμαι πολύ τυχερός που είμαι gay!
Bλέπεις δε στα βγάζει αυτά αμέσως αλλά μετά το γάμο, εκεί που έχει φύγει απο το σπίτι της μαμάκας και του μπαμπάκα και τον έχεις αναλάβει ως νταντά εσύ!
Δεν έχουν καταλάβει όμως κάτι πολύ σημαντικό, ο γάμος δεν είναι μετεγκατάσαση από ένα σπίτι σε ένα άλλο απλά για να λέμε ότι φύγαμε από το σπίτι της μανούλας που μας συντηρούσε ως τα 35 αλλά είναι, ευθύνη, κατανόηση, αγάπη. Φροντίδα όχι για το συγκάτοικο σου αλλά για το σύντροφο σου. Δε χρειάζεται να παντρευτείς για να μοιράζεσαι τα έξοδα στους λογαριασμούς αλλά για μία άλλη ουσία πιο βαθυά και πιο σημαντική απο κάθε τι άλλο στο κόσμο... την αγάπη και το σεβασμό!