Πνίγομαι

Κουράστηκα... Βαρέθηκα... 

Πονάω... Πνίγομαι....

Παιδιά που μου αρέσουν δε τους αρέσω εγώ και παιδιά που τους αρέσω δεν αρέσουν σε εμένα.

Ψάχνω και κοιτώ τρυγύρω μου, γιατί τόσα χρόνια δε μπορώ να βρώ αγάπη; γιατί δε μπορώ να ζήσω όπως επιθυμώ; τι κάνω λάθος;

Φοβάμαι στην ιδέα της μοναξιάς, δε θέλω να μείνω μόνος, θέλω να ερωτευτώ και να αγαπήσω...

Σε παρακαλώ θεέ μου, εσύ που τα βλέπεις όλα μη με τιμωρείς άλλο, δεν αντέχω, λύτρωσε με από τη μοναξιά μου.

Δώσε μου νόημα και αξία σε παρακαλώ, σε ικετεύω.

Αγάπη ζητάω και εσύ για την αγάπη σταυρώθηκες. Μη με εγκαταλείπεις... Μη με τιμωρείς, έχω κάνει πολλά λάθη και μετανοιώνω καθημερινά. Αν όσους αγαπάς τους τιμωρείς... τότε μισησέ με!

Από πότε η αγάπη έγινε τόσο δύσκολη και το μίσος τόσο ευκολο;

Ναι, δεν με έκανες ούτε κούκλο, ούτε μοντέλο, με έκανες άνθρωπο και προσπαθώ να λέιτουργώ με γνόμωνα αυτό.

Κλαίω με ακούς; κλαίω που βασανίζομαι έτσι... Δε ξέρω πια είναι η κόλαση τελικά, αυτό που ζώ τώρα ή αυτο που πρίκειται να ζήσω αν πουλήσω τη ψυχή μου στο διάολο;

Δείξε μου ένα μονοπάτι να ακολουθήσω σε εκληπαρώ... Θα πεθάνω με ακούς; Θα πεθάνω με σκοπό να γίνω άγγελος και να βοηθάω τους πραγματικούς ανθρώπους. Ανθρώπους που θα ξέρουν πως να αγαπάνε και πως να αγαπιούνται.

Κουράστηκα να ελπίζω, κουράστηκα να προσπαθώ, δώσε μου ένα στίγμα να συνεχίσω να ζώ, να αγαπώ και να ελπίζω. Έπαψα να ελπίζω, απλά επιβιώνω μέσα στη πολυκοσμία, μία πολυκοσμία που όσα και άτομα και να έχεις δίπλα σου δε πρόκειται να καλύψουν το απέραντο κενό που νοιώθω.

Θεέ μου έσυ που με ξέρεις από μικρό παιδί, ξέρεις καλά τη λαχταράει η ψυχή μου. Ονειραεύομαι μάταια, ελπίζω άσκοπα... Σώσε με!

Σώσε με γιατί μόνο εσύ ξέρεις πως είναι η ψυχή μου.

Κρατάω με το ζόρι τα δάκρυα μου, το ξέρεις πολύ καλά... Ζώ μέσα σε ένα σκοτάδι, σώσε με... Ζητάω ταπεινά τη βοηθειά σου, εγώ ο ανάξιος , σε ικετεύω. Mη με εγκαταλείπεις όπως σε είχα εγκαταλείψει εγώ στο παρελθόν...

Άκου σε με και κάνε τα δάκρυα μου να μην ξανα τρέξουν από τα μάτια μου...