Lonely soul

Προσπαθώ καθημερινά να βρώ μία χρυσή τομή στους ανθρώπους, κάτι που θα με κάνει να καταλάβω πως σκέφτινται, πως δρούν και πως πάνω από όλα βλέπουν τα διάφορα πράγματα σε αντίθεση με εμένα.

Δε μπορώ να καταλάβω, είναι όλοι τους τόσο πολύ περίπλωκοι, κλεισμένοι μέσα σε ενα καβούκι που δεν ξέρω από τι τους προστατεύει. Ένας ψεύτικος κόσμος που έχει γίνει χειρότερος και από ζούγκλα. Τα άγρια ζώα θα σκοτώσουν μόνο όταν πεινάνε, εμείς όμως σκοτώνουμε καθημερινά τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τα συναισθήματα των γύρω μας. 

Ενώ έχουμε μυαλό και λόγο έχουμε φτάσει να είμαστε χειρότεροι από τα ζώα της ζούγκλας. Δε ξέρω πια λέξη θα άρμοζε για να μας χαρακτηρίσω, ίσως επειδή δεν είμαι τόσο μορφωμένος για να μπορώ να επικοινωνήσω όπως πιστεύουν κάποιοι. Ξέρω πάντως πως ο κόσμος μας είναι ένα χάρτινο κουτί που απλά διαλύεται συνεχώς. Χάρτινα όνειρα, χάρτινες σχέσεις που όλα αυτά οδηγούν σιγά σιγά σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων.

Στη ζούγκλα τα ζώα θα μοιραστούν το θήραμα τους με τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης. Εμείς δεν μοιραζόμαστε τίποτα, έχουμε γίνει οι απόλυτοι ατομικιστές. Η πάρτη μας όπως πολλοί λένε. Όλοι ζουν πλέον για το "φαίνεσθαι", για κάτι ψεύτικο και ανύπαρκτο. 

Τσαλαπατάνε την είλικρίνεια, μεταχειρίζονται τους συνανθρώπους τους, πετάνε στο κάδο των αχρήστων τα συναισθήματα που τρέφει κάποιος για αυτούς και συνεχίζουν την ίδια μίζερι και άθλια ζωή τους. Το να βρείς ανθρωπιά μέσα σε μία κοινωνία δαιμόνων σημαίνει πως κατα λάθος πήγες στη κόλαση και ο φύλακας άγγελος σου σε έβγαλε απο κεί μέσα και σου έδωσε μία θέση στο παράδεισο.

Ακόμη και στη κόλαση όμως δεν πρέπει να ναι τόσο απάνθρωπα όπως είναι εδώ. Ίσως εδώ είναι η πραγματική κόλαση που διδάσκει η δήθεν ευλογημένη εκκλησία μας. Περιτρυγιριζόμαστε από ψέμματα, υποκρισία και διπροσωπία, τι άλλο θέλουμε; αυτά μας φτάνουν και μας περισσεύουν.

Πολλές φορές προσπαθώ να το παίξω χαρούμενος, τρελλός και ευχάριστος άνθρωπος, θεωρώντας με πολλοί φίλοι ή σχέσεις υπερβολικό. Δε μπορώ να καταλάβω! Υπάρχει γύρω μας μία τεράστια υπερβολή δυστυχίας και πόνου, είναι υπερβολή το να γελάς και να προσπαθελις να ξεφύγεις μέσα από το καζάνι της δυστυχίας;

Η καλύτερη επένδυση τελικά είναι στη τράπεζα με ένα κλειστο δάνειο. Οι άνθρωποι είναι χειρότερες φούσκες και από το χρηματιστίριο, σκάνε πολύ γρήγορα και πονάει. Το δάνειο πάλι θα σου προσφέρει ένα σπίτι ή δεν ξέρω και εγώ τι! Οι άνθρωποι παίρνουν πράγματα από τους γύρω τους, δεν σταματάνε και όταν έχουν πάρει αρκετά σε παρατάνε σαν να μην υπήρξες ποτέ στη ζωή τους. 

Σε βλέπουν στο δρόμο και δεν σου λένε ούτε ένα τυπικό "γεια", σε προσπερνάνε για να μην ρίξουν τον υπερμετρο εγωισμό τους και φθείρουν το ακόμη πιο ψεύτικο φαίνεσθαι που έχουν διαμορφώσει γύρω από το όνομα τους.

Οι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να μην διέθεταν τα σημερινά μέσα μεταφοράς, ζωής και έργων, μας έμαθαν όμως πως κάποιος απλός άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει υστεροφημία μέσα από το λόγο του και τα έργα του. Εμείς που έχουμε βελτιώσει το βοιωτικό επίπεδο ζωής μας, καταφέραμε να τα καταρίψουμε όλα και να γίνουμε μία μάζα.

Άβουλοι....